Óðinn – patrolowiec Islandzkiej Straży Wybrzeża. Jest najstarszym okrętem floty Islandzkiej Straży Wybrzeża, ale uważa się, że jego silniki produkcji Burmeister & Wain wciąż są zdatne do użycia. Od wycofania go z aktywnej służby, okręt jest wykorzystany jako pływająca wystawa w muzeum Víkin w porcie w Reykjavíku. Silniki są utrzymywane w sprawności i w czerwcu 2011 r. wciąż mogły być uruchomione.

„Óðinn”
Ilustracja
Klasa

patrolowiec

Historia
Wodowanie

wrzesień 1959

 Islandia
Nazwa

Islandzka Straż Wybrzeża

Wejście do służby

styczeń 1960

Wycofanie ze służby

2006

Los okrętu

Okręt muzeum

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

925 t

Długość

63,68 m

Szerokość

10 m

Zanurzenie

5,5 m

Napęd
2 x B&W V.B.F 62
Prędkość

18 węzłów (33 km/h)

Uzbrojenie
Bofors L/60 Mk III kal. 40 mm
(do 1989 Hotchkiss kal. 57 mm)
Wyposażenie lotnicze
1 helikopter
Załoga

19

W filmie edytuj

„Óðinn” został wykorzystany w scenerii w filmie Sztandar chwały, kiedy ten był kręcony na Islandii w 2005 roku. Okręt uratował jedną z barek desantowych użytych w filmie i był bliski wpadnięcia na klif.

Poprzednie okręty „Óðinn” edytuj

  • Pierwszy „Óðinn” był drugim wprowadzonym do służby okrętem Islandzkiej Straży Wybrzeża i pierwszym zbudowanym jako patrolowiec. Został zbudowany w 1925 r. i dotarł do Islandii 23 czerwca 1926 roku. Miał wyporność 512 ton i był uzbrojony w dwa działa kal. 57 mm. Z powodu złego zarządzania finansami Islandzkiej Straży Wybrzeża, okręt został tanio sprzedany Szwecji w 1936 roku.
  • Drugi „Óðinn” został zbudowany w Akureyri w 1938 r. Miał wyporność jedynie 85 ton i był zrobiony z drewna dębowego. Kiedy obecny „Óðinn” został wprowadzony do służby, drewniany okręt został przemianowany na „Gautur”. Nazwa ta jest jedną z innych nazw Odyna. Statek został wycofany ze służby w 1964 roku.

Linki zewnętrzne edytuj