Ödön Tersztyánszky

Ödön Tersztyánszky (ur. 6 marca 1890 w Csákvár, zm. 21 czerwca 1929 w Budapeszcie) – węgierski oficer, szablista i florecista, czterokrotny medalista olimpijski i srebrny medalista mistrzostw świata.

Ödön Tersztyánszky
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1890
Csákvár

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1929
Budapeszt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Amsterdam 1928 szermierka
(szabla ind.)
złoto Amsterdam 1928 szermierka
(szabla druż.)
srebro Paryż 1924 szermierka
(szabla druż.)
brąz Paryż 1924 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
srebro Vichy 1927 szabla ind.
Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku zdobył dwa medale. Najpierw wspólnie z Zoltánem Schenkerem, Sándorem Póstą, István Lichteneckertem i László Bertim zdobył brązowy medal we florecie drużynowym[1]. Następnie Ödön Tersztyánszky, János Garay, Sándor Pósta, László Berti, József Rády, Zoltán Schenker, Jenő Uhlyárik i László Széchy wywalczyli srebro w szabli drużynowej[2]. W szabli indywidualnej dotarł do półfinałów[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie Węgrzy w składzie: Ödön Tersztyánszky, János Garay, Attila Petschauer, József Rády, Sándor Gombos i Gyula Glykais zdobyli złoty medal w szabli drużynowej[4]. Tersztyánszky zwyciężył także w turnieju indywidualnym. W rundzie finałowej zgromadził tyle samo punktów co Attila Petschauer, w barażu o złoto Tersztyánszky zwyciężył 5:2[5]. Wystąpił tam również we florecie drużynowym, w którym zajął piąte miejsce[6].

Podczas mistrzostw świata w Vichy w 1927 roku (oficjalnie zawodu tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) wywalczył srebrny medal w szabli indywidualnej, rozdzielając na podium Sándora Gombosa i Gyulę Glykaisa[7].

Kształcił się w szkole wojskowej w Peczu. W czasie I wojny światowej został dwukrotnie postrzelony na froncie wschodnim: w prawą rękę oraz w płuco. Podczas ofensywy w czerwcu 1916 został schwytany i osadzony w obozie jenieckim na Uralu. W Austro-Węgrzech uznany został za zmarłego. Ze względu na niesprawną prawą rękę nauczył się pisać i walczyć lewą. Po ucieczce z obozu jenieckiego wrócił na front, a następnie dołączył do sztabu Auréla Stromfelda jako oficer sztabowy. W 1927 został najmłodszym podpułkownikiem w armii, wkrótce awansowany na pułkownika[8]. 13 czerwca 1929 podczas powrotu do domu jego motocykl z boczną przyczepą, prowadzony przez jego adiutanta, uderzył w drzewo. Tersztyánszky doznał poważnych obrażeń wewnętrznych, które ostatecznie doprowadziły do jego śmierci[9].

Starty olimpijskie edytuj

Paryż 1924
  • szabla drużynowo -   srebro
  • floret drużynowo -   brąz
Amsterdam 1928
  • szabla indywidualnie i drużynowo -   złoto

Przypisy edytuj

  1. Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  2. Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  3. Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  4. Olympedia – 1928 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  5. Olympedia – 1928 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  6. Olympedia – 1928 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  7. Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren). sport-komplett.de. [dostęp 2023-12-05]. (niem.).
  8. Tersztyánszky Ödön. klebelsbergkastely.hu. [dostęp 2023-12-05]. (węg.).
  9. 130 éve született az olimpiai bajnok kardvívó Tersztyánszky Ödön. olimpia.hu. [dostęp 2023-12-05]. (węg.).

Linki zewnętrzne edytuj