Łącznik przewodów hamulcowych
Łącznik przewodów hamulcowych (ang. brake lines connector) – rodzaj mufy w połączeniu gwintowym[1], znajdujący zastosowanie w układach hamulcowych pojazdów osobowych i dostawczych służący do połączenia ze sobą dwóch odcinków przewodu hamulcowego[2]. Szczelność połączenia zapewnia dobór odpowiedniego typu gwintu oraz zastosowanie właściwego stożka, kształtem pasującego do typu spęcznienia przewodu. Średnia długość łącznika waha się w granicach od 23 mm do 28 mm.[3]
Rodzaje łączników przewodów hamulcowych edytuj
Klasyfikację łączników przewodów hamulcowych można podzielić pod kątem parametrów technicznych i konstrukcyjnych. W rezultacie wyróżnia się:
- ze względu na rodzaj gwintu:
- łączniki z gwintem wewnętrznym
- łączniki z gwintem zewnętrznym
- ze względu na rozmiar gwintu[4]:
- łączniki z gwintem M10x1
- łączniki z gwintem M10x1,25
- łączniki z gwintem M10x1,25/M10x1
- łączniki z gwintem M12x1
- łączniki z gwintem M10x1/M12x1
- łączniki z gwintem M10x1,25/M12x1
- łączniki z gwintem 3/8”X24UNF
Przypisy edytuj
- ↑ Karol Dudik, Eugeniusz Górski, Poradnik tokarza, Warszawa: WNT, 2000, ISBN 83-204-2424-0, OCLC 749160988.
- ↑ How to Change Brake Lines. [dostęp 2015-11-07]. (ang.).
- ↑ Łącznik przewodów hamulcowych. [dostęp 2016-12-08]. (pol.).
- ↑ K. Grzelak, J. Telega, J. Torzewski, Podstawy konstrukcji maszyn, WSiP Warszawa 2013, ISBN 978-83-02-13392-3