Łąka w Bęczkowicach

Łąka w Bęczkowicachobszar mający znaczenie dla Wspólnoty (specjalny obszar ochrony siedlisk) sieci Natura 2000 położony w województwie łódzkim na terenie gmin Łęki Szlacheckie i Masłowice.

Łąka w Bęczkowicach
kod: PLH100004
Ilustracja
obszar mający znaczenie dla Wspólnoty
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Położenie

Bęczkowice

Mezoregion

Wzgórza Radomszczańskie

Data utworzenia

2008

Powierzchnia

191,2 ha

Położenie na mapie gminy Łęki Szlacheckie
Mapa konturowa gminy Łęki Szlacheckie, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łąka w Bęczkowicach”
Położenie na mapie gminy Masłowice
Mapa konturowa gminy Masłowice, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łąka w Bęczkowicach”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łąka w Bęczkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Łąka w Bęczkowicach”
Ziemia51°11′12″N 19°42′55″E/51,186667 19,715278

Obejmuje łąki znajdujące się na lewym brzegu rzeki Luciąży, na odcinku ok. 500 m. W skład ostoi wchodzą brzegi rzeki, porastające je zarośla wierzbowe, a także wykształcone na torfowiskach łąki. Teren do połowy lat 80. XX wieku był wykorzystywany rolniczo – koszony i wypasany, a wcześniej wydobywano tu również torf. Co najmniej od kilkunastu lat zaniechano tu gospodarki rolnej, a od lat 50. XX wieku nie wydobywa się torfu. Mimo obecności rowów melioracyjnych, na torfowisku zachowały się w miarę prawidłowe stosunki wodne. Stwierdzono tu 5 rodzajów siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Obszar jest ostoją dużej populacji lipiennika Loesela, gatunku znajdującego się w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej. Ponadto znajdują się tu stanowiska kilku rzadkich gatunków roślin, a także jednego ssaka, wydry, figurującej w załączniku II tej dyrektywy.

Przyroda edytuj

Stwierdzono tu występowanie wielu rzadkich i chronionych gatunków roślin, w tym podlegających całkowitej ochronie prawnej:

oraz pięciu podlegających ochronie częściowej:

Gatunki chronione na mocy dyrektywy siedliskowej edytuj

Zagrożenia edytuj

Wśród najpoważniejszych należy wymienić możliwość odwodnienia istniejącą siecią rowów, nadmierny rozwój zarośli wierzbowych spowodowany zaniechaniem koszenia i wypasania łąk oraz nielegalne wydobycie torfu.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj