Łazarz (Puhalo)

Łazarz, imię świeckie Lev Haler-Puhalo (ur. 12 stycznia 1941 w Lady Lake, Saskatchewan) – kanadyjski biskup prawosławny.

Łazarz

Lev Haler-Puhalo
Arcybiskup
Kraj działania	Kanada
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1941 Lady Lake, Saskatchewan
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny w Ameryce
Inkardynacja	Archidiecezja Kanady
Śluby zakonne	1981
Diakonat	1972
Prezbiterat	1981
Chirotonia biskupia	1990

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1990
Konsekrator	Eulogiusz (Hessler)
Współkonsekratorzy	Grzegorz (Basolini), Wigiliusz (Moral)
Współkonsekrowani biskupi Warłaam (Novakshonoff) 2 października 1994

Życiorys

W 1968 założył razem z Vasilim Novakshonoffem monaster Wszystkich Świętych Ziemi Amerykańskiej w Dewdney. W 1972 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, następnie założył wydawnictwo „Synaxis Press”, kontynuował prace nad przekładami tekstów Ojców Kościoła. W 1980 z powodu głoszenia poglądów teologicznych niezgodnych z nauczaniem Kościoła został suspendowany. Przeszedł wówczas do Wolnego Serbskiego Kościoła Prawosławnego i w marcu 1981 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Ireneusza (Kovačevicia). W tym samym roku i przed tym samym hierarchą złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Łazarz.

W 1988 opuścił dotychczasową jurysdykcję i wstąpił do Kościoła Prawdziwie Prawosławnych Chrześcijan Grecji. Od działającego w tym niekanonicznym Kościele metropolity Ameryki Północnej i Południowej Paisjusza otrzymał godność archimandryty. Już dwa lata później uznawał jurysdykcję innej niekanonicznej Cerkwi – Synodu Mediolańskiego i w niej został wyświęcony na biskupa Vancouver. Rok później utworzył monaster Nowy Ostrog.

W 1994 wstąpił do niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego razem z całym Synodem Mediolańskim. W 1994 patriarcha kijowski Włodzimierz (Romaniuk) podniósł go do godności arcybiskupa ottawskiego i kanadyjskiego. W niekanonicznym Patriarchacie Kijowskim pozostawał do 2002. W tymże roku został przyjęty w jurysdykcję Kościoła Prawosławnego w Ameryce, gdzie uznano za ważne jego święcenia biskupie. Z tytułem emerytowanego arcybiskupa ottawskiego i kanadyjskiego nadal mieszka w założonym przez siebie monasterze w Dewdney.

Autor żywota św. Innocentego z Alaski.