Łazienki Zofia – późnoklasycystyczny budynek zdrojowy w Krzeszowicach, ufundowany ok. 1819 przez Zofię Potocką z Branickich.

Łazienki Zofia
Symbol zabytku nr rej. A-535 z 6.06.1986[1]
Ilustracja
Łazienki Zofia widok na północną stronę z Parku Bogdackiego
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Krzeszowice

Adres

ul. Daszyńskiego 1

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1819

Ważniejsze przebudowy

1876, 1923, 1968, 1980, 2007

Pierwszy właściciel

Zofia Potocka z Branickich

Kolejni właściciele

Potoccy, Górniczy Ośrodek Rehabilitacyjny Narządów Ruchu, Ośrodek Rehabilitacji Narządu Ruchu "Krzeszowice"

Położenie na mapie Krzeszowic
Mapa konturowa Krzeszowic, na dole znajduje się punkt z opisem „Łazienki Zofia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Łazienki Zofia”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łazienki Zofia”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łazienki Zofia”
Położenie na mapie gminy Krzeszowice
Mapa konturowa gminy Krzeszowice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łazienki Zofia”
Ziemia50°08′05,5680″N 19°37′52,3920″E/50,134880 19,631220
Widok od strony południowej

W latach 1875–1876 budynek został gruntownie przebudowany i zmodernizowany, tymi pracami kierował Józef Dietl. Wtedy to budynkowi nadano imię fundatorki. Modernizacji łazienek dokonano też w 1923. W latach 1966–1968 przeprowadzono prace adaptacyjne w budynku i częściowo rozbudowano ośrodek. W 1970 ówczesny Górniczy Ośrodek Rehabilitacyjny Narządów Ruchu przyjął pierwszych pacjentów w budynku. Na przełomie lat 70. i 80. XX w. łazienki zostały ponownie rozbudowano w kierunku południowym, a na początku XXI w. w kierunku zachodnim. W 2007 wybudowano tzw. przełączkę, która zasłoniła zabytkową fasadę budynku. Obecnie w łazienkach działa Ośrodek Rehabilitacji Narządu Ruchu "Krzeszowice" z 170 łóżkami szpitalnymi. Na południe od budynku położony jest park zdrojowy.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj