Łowcy głów (antropologia)
Łowcy głów – ludy praktykujące zdobywanie jako trofeum wojennego głów zabitych wrogów. Zazwyczaj przypisywali czaszkom szczególne właściwości magiczne. Praktyki takie miały miejsce w różnych częściach świata, wymienia się w tym kontekście np. Nagów z północno-wschodnich Indii[1] czy Dajaków z Borneo[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Kazimierz Moszyński: Zarys etnografii górali Assamu, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 1997
- ↑ H. Finlay, P. Turner: Malaysia, Singapore & Brunei - a travel survival kit Lonely Planet, ISBN 0-86442-211-3