Śaktipat (sanskr. शक्तिपात, trl. śaktipāta, ang. Shaktipat, zstąpienie łaski[1]) - akt przekazu łaski (anugraha) lub błogosławieństwa, charakterystyczny dla niektórych tradycji hinduistycznych. Może być elementem składowym formalnej inicjacji (diksza, jako śaktipatadiksza) lub nastąpić bez kontaktu fizycznego lub nawet wzrokowego. Zawiera w sobie znaczenie transmisji jakości duchowych od świętego lub guru do wyznawcy czy adepta. Celem jest działanie łaski, rozbudzające duchowe poziomy odbiorcy[2], w tym wewnętrzną energię kundalini[3].

Śaktipat może przejawić się na dwadzieścia siedem sposobów (intensywności), z uwagi na aktualne możliwości u odbiorcy[4].

Przypisy edytuj

  1. Słownik/Siaktipat. W: Swami Muktananda: Dokąd idziesz? Przewodnik podróży duchowej wraz ze słownikiem ważnych pojęć, terminów, osób. Wprowadzenie Swami Durgananda, Przekład KT. Wyd. 1. Wrocław: Rękodzielnia Arhat, 2002, s. 146. ISBN 83-85358-55-0.
  2. Słownik/Siaktipat. W: Swami Muktananda: Dokąd idziesz? Przewodnik podróży duchowej wraz ze słownikiem ważnych pojęć, terminów, osób. Wprowadzenie Swami Durgananda, Przekład KT. Wyd. 1. Wrocław: Rękodzielnia Arhat, 2002, s. 146. ISBN 83-85358-55-0. Cytat: duchowe rozbudzenie przez łaskę.
  3. Gurukula i siaktipat. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS <<, 1999, s. 55. ISBN 83-85527-92-3. Cytat: definiuje się jako przebudzenie kundalini.
  4. Skutki siaktipatu. W: Swami Muktananda: Dokąd idziesz? Przewodnik podróży duchowej wraz ze słownikiem ważnych pojęć, terminów, osób. Wprowadzenie Swami Durgananda, Przekład KT. Wyd. 1. Wrocław: Rękodzielnia Arhat, 2002, s. 56. ISBN 83-85358-55-0.