Ściernica

Ściernica – narzędzie ścierne, składające się z ziaren ściernych i nośnika materiału ściernego – spoiwa. Ziarna ścierne (korund, węglik krzemu, azotek boru lub diament) nie mają określonego kształtu, a ich wielkość wpływa na uzyskanie określonej chropowatości powierzchni.

Ściernica

Ściernica garnkowa

Narzędzia diamentowe do obciągania ściernicy

Spoiwa

Do produkcji ściernic używane są różne spoiwa:

• spoiwo ceramiczne
• spoiwo gumowe
• spoiwo mineralne
• spoiwo bakelitowe

Podział

Ściernice dzielimy ze względu na kształt na :

• trzpieniowe
• tarczowe
• garnkowe
• specjalne
• odcinki szlifierskie do korpusów

Charakterystyka ściernicy

Pojęcie charakterystyki ściernicy odnosi się do jej oznaczenia, w którym w określonej pozycji znajdują się umowne symbole oznaczające poszczególne własności. Przykładowo ściernica oznaczona: 5A 350x50x127 95A 46 K 7 V to ściernica płaska (5A) o wymiarach 350×50×127 [mm] wykonanej z elektrokorundu zwykłego (95A) o numerze ziarna 46, twardości K, strukturze 7 na spoiwie ceramicznym (V)

Jednym z najważniejszych parametrów ściernicy jest jej twardość – która ma bardzo duży wpływ na jej pracę oraz skuteczność w szlifowaniu konkretnych materiałów. Twardość określa siłę, jaką należy działać na ziarna ścierne, aby oderwać je od ściernicy. Skala twardości ściernic podzielona jest na 16 stopni oznaczanych literami: od E do T – gdzie E to ściernica bardzo miękka, a T to ściernica bardzo twarda.

W trakcie szlifowania, ziarna ścierne ulegają naturalnemu stępieniu i powinny zostać z biegiem czasu usunięte – aby odsłonić nowe, jeszcze nie stępione. Podstawowa reguła przy dobieraniu twardości ściernicy jest taka, aby przy obróbce twardych materiałów używać ściernic miękkich, a przy obróbce miękkich materiałów używać ściernic twardych. Szlifując materiał twardy, ziarna ścierne tępią się szybko, a miękka ściernica pozwoli na szybkie ich usunięcie i odsłonięcie nowych – ostrych. Szlifując natomiast materiał miękki, ziarna będą tępić się znacznie wolniej – w ściernicy twardej będą pracować one dłużej, co jest bardziej ekonomiczne.

Bibliografia

• Budowa pojazdów samochodowych część I, Kurt-JürgenK.J. Berger i inni, Warszawa: „Rea”, 2003, ISBN 83-7141-507-9, OCLC 750007722 .brak strony (książka)