Śliz pospolity
Śliz pospolity[3], śliz[4], śliz zwyczajny[5] (Barbatula barbatula) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny przylgowatych (Balitoridae).
Barbatula barbatula[1] | |||||
(Linnaeus, 1758) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
śliz pospolity | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
Występowanie edytuj
Śliz występuje w Europie z wyjątkiem Włoch, Półwyspu Pirenejskiego, Grecji, północnej Szkocji, Norwegii, północnej Szwecji i Finlandii, przez Azję do Chin. W Polsce jest pospolity w rzekach górskich.
Śliz występuje w rzekach, zarówno nizinnych jak i górskich, oraz w wodach stojących. Żyje przy dnie, ukryty wśród kamieni, korzeni i pod nawisami brzegowymi. Jest odporny na zanieczyszczenie wody.
Opis edytuj
Śliz osiąga 12–18 (21) cm długości. Ma ciało mocno wydłużone, pokryte grubą warstwą śluzu, brzuch spłaszczony. 4 wąsiki w środkowej części wargi górnej i 2 w kącikach ust. Płetwy grzbietowa i ogonowa mają równo ścięte krawędzie.
Ubarwienie grzbietu i boków jest szarobrązowe bądź brązowozielone z ciemniejszymi plamami, brzuch jest biały lub żółtawy. Płetwy pokryte są rzędami ciemnych plamek.
Odżywianie edytuj
Śliz żywi się larwami owadów wodnych i nicieniami.
Rozród edytuj
Śliz trze się od III do V na piaszczystym lub kamienistym podłożu. Tarło odbywa się porcyjnie, samica składa ikrę na żwirze lub kamieniach. Złożona ikra jest strzeżona przez samca.
Ochrona edytuj
Na terenie Polski śliz jest objęty częściową ochroną gatunkową[6][7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Barbatula barbatula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Barbatula barbatula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..
Bibliografia edytuj
- Barbatula barbatula. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 25 marca 2009]