Śmiejący się Budda

Śmiejący się Budda (chiń.: 布袋 pinyin: Bùdài; jap. 布袋 Hotei) – popularna, wywodząca się z chińskiego folkloru, niekanoniczna postać Buddy. Popularny w Chinach, Japonii oraz na Zachodzie jako symbol szczęścia i pomyślności.

Ikonografia edytuj

Przedstawiany jest jako uśmiechnięty mnich buddyjski, z ogoloną głową, malą i wielkim gołym brzuchem. Często nosi przy sobie worek, z którego rozdaje ludziom skarby[1]. W przeciwieństwie do postaci historycznego Buddy Siakjamuniego nie ma koka na głowie. Często nazywany „śmiejącym się Buddą” (chiń. 笑佛).

Pochodzenie edytuj

Postać Budai pojawiła się w chińskiej ikonografii w okresie dynastii Song[2]. Jej pierwowzorem był prawdopodobnie Qieci (契此), ekscentryczny mnich chan z X wieku.

Budai w buddyzmie edytuj

Postać Budai należy bardziej do sfery chińskiej religii ludowej i folkloru niż do oficjalnego panteonu buddyjskiego, lecz bywa również utożsamiany z bodhisattwą Maitreją[2].

Budai/Hotei w taoizmie edytuj

Hotei został także włączony do ludowego taoizmu, w Japonii zaliczany jest do tzw. Shichi-fukujin, taoistycznych Siedmiorga Bogów Szczęścia.

Przypisy edytuj

  1. Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980, s. 215. ISBN 83-221-0109-0.
  2. a b Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Wyd. Universitas, 2007, s. 34. ISBN 97883-242-0766-4.

Linki zewnętrzne edytuj