Śraddha
Śraddha (sanskr. श्राद्ध, trl. śrāddha, związany z wiarą, wiernością, czcią[1]) – rytuał ofiarowania pożywienia zmarłym przodkom w hinduizmie.
Adresatami ofiary śraddhy są ci z męskich przodków pana domu (gryhasty), którzy poprzez odprawiony w rok po śmierci rytuał sapindakarany, uzyskali status "ojca" (pitry) i zamieszkują już w sferze pitryloki. Pożywieniem ofiarownym przodkom bywa najczęściej ugotowany ryż z dodatkami w formie gomółki (pinda). Ofiary takie pan domu powinien składać mitycznym przodkom i ostatnim pokoleniom przodków przed posiłkiem. Najpomyślniejszym okresem dla odprawienia śraddhy jest miesiąc aświna. Przerwanie składania ofiary śraddhy powodować ma niepomyślne następstwa, włącznie z przemianą przodka z formy pitry w istotę ducha typu preta[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Bogusław Jan Koc: Pitaras. W: Tadeusz Herrmann, Joanna Jurewicz, Bogusław Jan Koc, Andrzej Ługowski: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1992, s. 74. ISBN 83-900523-2-6.