Wikipedia

Świątynia Kirtland

Świątynia Kirtland – najstarsza ze świątyń należących do ruchu świętych w dniach ostatnich zwanych mormonami. Należy do Społeczności Chrystusa. Jest domem modlitwy i miejscem nabożeństw. Znajduje się w miejscowości Kirtland, w stanie Ohio, Stany Zjednoczone. Została wpisana na listę National Historic Landmark i National Register of Historic Places.

Świątynia Kirtland
Kirtland Temple
świątynia
Ilustracja
Fasada świątyni
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Ohio

Miejscowość

Kirtland

Wyznanie

Ruch świętych w dniach ostatnich

Kościół

Społeczność Chrystusa

Położenie na mapie Ohio
Mapa konturowa Ohio, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Świątynia Kirtland”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świątynia Kirtland”
Ziemia41°37′31″N 81°21′44″W/41,625278 -81,362222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Świątynia Kirtland (widok z boku)

Budowa trwała od czerwca 1833 roku do marca 1836 roku.

Historia edytuj

Jesienią 1830 roku Joseph Smith miał mieć objawienie, po którym nakazał by Oliver Cowdery, Peter Whitmer Junior, Parley P. Pratt i Ziba Peterson udali się w podróż misjonarską. Przebyli oni blisko 1500 mil w niektórych miejscach podróży nauczając nowej religii. Największy sukces grupa ta odniosła w okolicy Kirtland w Ohio, gdzie ochrzcili około 130 nawróconych wywodzących się głównie spośród kongregacji reformowanych baptystów Sidneya Rigdona. W ten sposób Kościół założony w kwietniu 1830 roku przez Josepha Smitha ponad dwukrotnie zwiększył swoją liczebność[1]. W grudniu 1830 Sidney Rigdon wraz z niewierzącym przyjacielem przebyli 250 mil do Fayette by dowiedzieć się co mają czynić nowo ochrzczeni święci z Kirtland. W odpowiedzi 2 stycznia 1831 roku Joseph Smith po objawieniu nakazał świętym ze stanu Nowy Jork przenieść się do Kirtland. Od połowy kwietnia do połowy maja 1831 roku do Kirtland wyruszyło 68 członków Kościoła z Colesville, osiemdziesięciu z gminy Fayette i pięćdziesięciu z gminy Manchester[2].

1 czerwca 1833 roku Joseph Smith miał mieć objawienie które nakazywało mu natychmiastowe rozpoczęcie budowy świętego domu[3]. W roku 1836 po blisko trzech latach budowy ukończono tam budowę Świątyni, a Joseph Smith i Oliver Cowdery mieli otrzymać od niebiańskich posłańców klucze i upoważnienie niezbędne do dokonywania świętych obrzędów. 27 marca 1836 w obecności niemal tysiąca osób Świątynia została wyświęcona przez pierwszego prezydenta Kościoła, Josepha Smitha Jr, podczas ośmiogodzinnej ceremonii dedykacyjnej. Wówczas wielu innych wiernych miało duchowe wizje, a niewielka grupa spośród nich otrzymała w świątyni obrzędy obmycia i namaszczenia[2].

W roku 1838 w wyniku upadku banku Kirtland Safety Society Bank założonego przez Josepha Smitha i Sidney’a Rigdona stracili oni kontrolę nad grupą wiernych w Kirtland. Musieli oni 12 stycznia 1838 roku ratować się nocną ucieczką przed dysydentami Kościoła z Kirtland zamierzającymi postawić ich przed sądem za nielegalne prowadzenie banku i schronić się w Far West w Missouri. Utracili wówczas również Świątynię Kirtland, którą przejął jeden z dysydentów Warren F. Parrish.

Świątynia Kirtland była pierwszą świątynią, jaką wznieśli święci w dniach ostatnich. Ponieważ Świątynia Kirtland należy do Społeczności Chrystusa a nie do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, dziś nie dokonuje się w niej tajnych obrzędów chrztu za zmarłych, ani nie praktykuje się udzielania ślubów na wieczność. Nabożeństwa otwarte są dla wszystkich ludzi. Świątynia jest miejscem udzielania sakramentów w obrządku Społeczności Chrystusa, miejscem spotkania z Bogiem, uczestnictwa w obrzędach ewangelii, a także siedzibą muzeum historii świętych w dniach ostatnich z Kirtland. Nauki i Przymierza określają Świątynię Kirtland jako miejsce przebywania chwały i obecności Boga (NiP. 91:1b-2c, wydanie Społeczności Chrystusa; NiP. 94:3-9, wydanie Kościoła LDS). Projekt Świątyni Kirtland jest połączeniem stylów federalnego, neogreckiego i neogotyckiego. Społeczność Chrystusa jest wyłącznym właścicielem Świątyni Kirtland.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Głoście wieczną ewangelię. Instytut Religii, 2015, s. Lekcja 7, seria: Podwaliny przywrócenia.
  2. ↑ a b Zgromadzenie Izraela w dniach ostatnich. Instytut Religii, 2015, s. Lekcja 8, seria: Podwaliny przywrócenia.
  3. ↑ James E. Talmage: Historia świątyń. Liahona, 2010, s. 52-59, seria: Świątynie.

Bibliografia edytuj

  • Roger Launius, The Kirtland Temple: A Historical Narrative [Świątynia Kirtland: historyczna narracja], Independence, Missouri: Herald Publishing House, Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, 1986 ISBN 0-8309-0449-2.
  • Marilyn Chiat, North American Churches, Lincolnwood, Illinois: Publications International, 2004 ISBN 1-4127-1020-0.

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia satelitarne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świątynia_Kirtland&oldid=68463124”