Świętobor Młodszy
Świętobor (II) Młodszy (ur. w latach 1180-1190?[1], zm. około 1244[2]) – XIII-wieczny możny pomorski, członek rodu Świętoborzyców.
| Rodzina |
Świętoborzyce |
|---|---|
| Data urodzenia |
w latach 1180-1190? |
| Data śmierci |
ok. 1244 |
| Ojciec | |
| Matka |
NN |
| Żona |
NN |
| Dzieci |
Syn Kazimierza Starszego, posiadał dobra rodowe w okolicach Kołbacza i Szczecina[2]. Po raz pierwszy wystąpił w dokumencie z 1219 roku, jako świadek przy czynnościach prawnych na rzecz kasztelana kołobrzeskiego Czyrnka[1]. W tymże roku nadał (wraz z matką) cystersom kołbackim – wieś Smierdnicę nad rzeką Płonią, wraz z przyległościami[1][2]. W latach 1234-1243 poczynił liczne donacje na rzecz klasztoru w Kołbaczu. Cystersom ofiarował m.in. wsie: Stare Czarnowo, Babin, Chabowo, Bielkowo, Sobieradz oraz Żelewo. W konsensie księcia Barnima I na nadanie cystersom Chabowa w 1244 roku, wystąpił już syn możnego pomorskiego – Kazimierz, co wskazuje, że Świętobor musiał umrzeć około tego roku[1].
Pochowany został prawdopodobnie w klasztorze kołbackim[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Rymar E.: Rodowód książąt pomorskich. Szczecin: Książnica Pomorska, 2005. ISBN 83-87879-50-9.
- Szymański J.W.: Książęcy ród Gryfitów. Goleniów – Kielce: 2006. ISBN 83-7273-224-8.