Święty Bawo

Święty
Bawo(n)
Allowin
	święty mnich
Data i miejsce urodzenia	ok. 589 ; Hesbaye
Data i miejsce śmierci	1 października 654 ; Gandawa
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	1 października; 14 października
Atrybuty	miecz, mała waga i sokół
Patron	sokolników, diecezji w Gandawie i Haarlemu
Szczególne miejsca kultu	Gandawa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Święty Bawo(n) (ur. ok. 589 w Hesbaye, zm. 1 października 654 w Gandawie) – belgijski święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Żywot świętego edytuj

Urodził się jako Allowin niedaleko Liège (obecnie w Belgii), w rodzinie van Haspengouw. Legenda nazywa go synem Pepina z Landen^[1]. W dzieciństwie zdrobniale nazywano go Bawo (lub Bawon). W młodości Bawo znany był z beztroskiego, hulaszczego i samolubnego życia. Ożenił się i miał córkę Agletrudis. Po przedwczesnej śmierci żony i pod wpływem niezwykle pobożnej córki oraz wysłuchanego kazania wygłoszonego przez mnicha Amandusa, nawrócił się. Sprzedał wszystkie swoje posiadłości, pieniądze przeznaczył na budowany przez Amandusa klasztor w Gandawie i przeniósł się tam. Został mnichem benedyktyńskim i razem z Amandusem głosił słowo Boże. Po pewnym czasie wystąpił do Amandusa o pozwolenie na spędzenie reszty życia jako pustelnik. Po uzyskaniu zgody, na początku mieszkał w wydrążonym pniu drzewa, a potem zbudował w pobliskim lesie lepiankę. Żywił się warzywami i wodą. Zmarł śmiercią naturalną 1 października roku 653 lub 654. Pochowany został w klasztorze w Gandawie, wtedy zwanym Ganda, dziś noszącym jego imię – klasztor św. Bawona (Sint-Baafsabdij). W czasie jego pogrzebu miał zdarzyć się cud – opętana przez diabła kobieta dotknęła ciała Bawona i została uzdrowiona.

Kult edytuj

Nie wiadomo dokładnie, kiedy Bawo został ogłoszony świętym – prawdopodobnie w 680 lub 1010 roku.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 1 października.

W Cerkwi prawosławnej kult jest znikomy. Wyznawcy prawosławia wspominają świętego mnicha 1 października^[2] według kalendarza juliańskiego (która to data wypada od 1901 do 2100 r. 14 października według kalendarza gregoriańskiego).

Patronat

Święty Bawo patronuje sokolnikom, diecezji w Gandawie i miastu Haarlem, gdzie uznawany jest za wybawcę. W 1268 roku miasto znajdowało się pod oblężeniem, kiedy ukazał się na niebie święty Bawon z mieczem w prawej i sokołem w lewej ręce. Wystraszyło to oblegających miasto, którzy natychmiast uciekli, a mieszkańcy Haarlem obrali sobie Bawona na patrona.

Ikonografia

Św. Bawo przedstawiany jest jako pustelnik w wydrążonym drzewie lub na wielkim kamieniu (ponieważ jako umartwienie codziennie w drodze na mszę niósł ze sobą duży kamień).

Jego atrybutami są miecz, mała waga i sokół, z którym wiąże się legenda. Ponoć Bawona oskarżono kiedyś o kradzież białego sokoła, co w owych czasach było karane śmiercią na szubienicy. Kiedy wyrok już miał być wykonany, nadleciał zagubiony biały sokół i usiadł na szubienicy. Biały ptak – symbol niewinności – dowodził niewinności Bawona. Sam święty uznał to za znak od Boga^[3].