Świecie Kołobrzeskie
Świecie Kołobrzeskie (niem. Schwedt) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) |
140[2] |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-123[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKL |
| SIMC |
0311355 |
Położenie na mapie gminy Siemyśl  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | |
 54°01′47″N 15°27′44″E/54,029722 15,462222[1]
| |
Według danych z 31 grudnia 2013 r. Świecie Kołobrzeskie miało 140 mieszkańców[2]
Położenie edytuj
Miejscowość leży przy skrzyżowaniu dróg z Białokur, Starnina i Byszewa. Przez Świecie Kołobrzeskie przepływają rzeka Dębosznica i potok Lnianka.
Historia edytuj
Pierwsze wzmianki o Szwetie pochodzą z 1224 r., gdy księżna pomorska Anastazja, powołując do życia klasztor norbertanek w Białobokach koło Trzebiatowa przekazała im we władanie m.in. Świecie[4]. Nazwa wsi została zapisana wtedy jako Szwetie, gdyż ta nazwa pochodziła od hipotetycznego (rekonstruowanego) rzeczownika „świecie” – miejsce świecące w wodzie, odbijające promienie słoneczne[5]. Później miejscowość znalazła się w rękach kapituły kołobrzeskiej[6]. Przez pewien czas wsią władali Manteuffelowie[7]. W 1467 r. właścicielem wsi został Jost Wacholt, przodek rodu von Wachholz[8]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W 1594 r. Świecie Kołobrzeskie podlega parafii ewangelickiej w Gorawinie[9]. W XVII w. Świecie Kołobrzeskie było podzielone na części A i B. Wachholzowie byli właścicielami wsi aż do 3. ćwierci XIX w.[8]. Świecie Kołobrzeskie wchodziło w skład zarówno okręgu (Amt), jak i parafii ewangelickiej Gorawino[10]. Według spisu z 1910 r. w Świeciu mieszkało 513 osób[11]. Od 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950 – 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
Wspólnoty religijne edytuj
Świecie Kołobrzeskie wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. św. Stanisława Kostki w Siemyślu[12]. W Świeciu co sobotę odprawiane są msze niedzielne.
Bezpieczeństwo edytuj
W miejscowości funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna.
Transport edytuj
We wsi znajduje się jeden przystanek autobusowy, z którego można dojechać do Kołobrzegu i Rymania.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137797
- ↑ a b Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1286 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ TRZEBIATÓW – Kościół św. Mikołaja. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2014-05-31].
- ↑ Nazwy wsi i miast wschodniej części Pomorza Zachodniego. W: Edward Breza: Zeszyty Kulickie. 1999, s. 94, seria: Materiały z konferencji w Kulicach 6-8 listopada 1998. ISSN 1508-9207.
- ↑ Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Drozdowo – historia do 1945 r.. gorawino.net. [dostęp 2013-08-19].
- ↑ a b Studium krajobrazu kulturowego – Świecie Kołobrzeskie. BIP Gminy Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ Historia parafii Gorawino cz. 1. gorawino.net. [dostęp 2013-08-22].
- ↑ Miejscowość Świecie. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)].
- ↑ Liczba ludności we wsiach powiatu kołobrzesko-karlińskiego. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-22].
- ↑ Parafia pw. św. Stanisława Kostki w Siemyślu na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska. [dostęp 2013-08-22].