Świniary (powiat górowski)

wieś w województwie dolnośląskim, powiecie górowskim

Świniary (niem. Altring[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Wąsosz.

Świniary
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

górowski

Gmina

Wąsosz

Liczba ludności (III 2011)

176[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

56-210[3]

Tablice rejestracyjne

DGR

SIMC

0377414

Położenie na mapie gminy Wąsosz
Mapa konturowa gminy Wąsosz, po prawej znajduje się punkt z opisem „Świniary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Świniary”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Świniary”
Położenie na mapie powiatu górowskiego
Mapa konturowa powiatu górowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Świniary”
Ziemia51°34′44″N 16°46′24″E/51,578889 16,773333[1]

Podział administracyjny edytuj

Integralne części wsi Świniary[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0377420 Borowna część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.

Historia edytuj

 
Świniary w granicach Wielkopolski na mapie według Kodeksu dyplomatycznego Wielkopolski[7].

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Swinari.[8][9]

Miejscowość początkowo leżała w granicach Wielkopolski. W średniowieczu została zdobyta i w wyniku aneksji przyłączony do Śląska przez książąt śląskich. W 1217 miało miejsce w Sądowlu zawarcie pokoju pomiędzy księciem wielkopolskim Władysławem Laskonogim, a księciem śląskim Henrykiem I Brodatym w wyniku, którego miejscowość przypadła temu ostatniemu[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138413
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1274 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. a b Praca zbiorowa 1877 ↓.
  8. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  9. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, t. 1. Poznań: wyd. I. Zakrzewski, 1877.