Żukowszczyzna
Żukowszczyzna (biał. Жукоўшчына, Żukouszczyna; ros. Жуковщина, Żukowszczina) – wieś na Białorusi, w rejonie zdzięcielskim obwodu grodzieńskiego, około 8 km na północ od Zdzięcioła.
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Żukowszczyzna |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1563 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°31′42″N 25°21′40″E/53,528333 25,361111
| |
Historia edytuj
Co najmniej od II połowy XVIII wieku do drugiej połowy XIX wieku Żukowszczyzna należała do rodziny Korsaków herbu Lis. Pod koniec XIX wieku była własnością Rosjan Doncowych, a w okresie międzywojennym do polskiej rodziny Skorynów[1].
Po III rozbiorze Polski w 1795 roku Żukowszczyzna, wcześniej należąca do województwa nowogródzkiego Rzeczypospolitej, znalazła się na terenie powiatu słonimskiego (ujezdu) guberni słonimskiej, później litewskiej, grodzieńskiej i mińskiej Imperium Rosyjskiego. Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Żukowszczyzna wróciła do Polski, znalazła się w gminie Zdzięcioł w powiecie słonimskim województwa nowogródzkiego. W 1926 roku cała gmina Zdzięcioł została przyłączona do powiatu nowogródzkiego, od 1945 roku – w ZSRR, od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi[2][3].
W 2009 roku wieś liczyła 413 mieszkańców[4].
Dawny pałac edytuj
Prawdopodobnie Edmund Korsak (ur. w 1816 roku) zbudował tu około połowy XIX wieku neogotycki pałac. Miał on pięcioosiowy, dwukondygnacyjny korpus główny, założony na planie prostokąta i przylegającą do niego z prawej strony czterokondygnacyjną, czworograniastą wieżę. Wejście do pałacu było przez ganek z dwiema kolumnami podtrzymującymi znajdujący się wyżej balkon. Zarówno budynek główny jak i wieża były u szczytu zdobione zębatymi attykami, charakterystycznymi dla gotyku. Nad balkonem umieszczono tarczę herbową[1]. Pałac został zniszczony po 1939 roku[5].
Pałac był otoczony parkiem, którego resztki pozostały do dziś[5][6].
Majątek w Żukowszczyźnie został opisany w 2. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Żukowszczyzna, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 2: Województwa brzesko-litewskie, nowogrodzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 418–419, ISBN 83-04-03784-X, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Żukowszczyzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 851., znaczenie 1.)
- ↑ Żukowszczyzna na stronie Radzima.net. [dostęp 2017-10-15].
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2017-10-15].
- ↑ a b Żukowszczyzna na stronie Radzima.org. [dostęp 2017-10-15].
- ↑ Жуковщина na stronie Globus Białorusi. [dostęp 2017-10-15]. (ros.).