Żuraw czarnoszyi
Żuraw czarnoszyi[3] (Grus nigricollis) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae). Zasiedla wyspowo środkowe i południowo-zachodnie Chiny (Wyżyna Tybetańska) i północne Indie (Ladakh). Zimowiska położone są niezbyt daleko od terytoriów lęgowych – w południowych Chinach, Bhutanie, niewielka populacja zimuje w północno-wschodnich Indiach (Arunachal Pradesh)[4], dawniej także w Wietnamie, sporadycznie zalatuje do Nepalu[2]. Gatunek monotypowy[4][5].
| Grus nigricollis[1] | |
| Przevalski, 1876 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
żuraw czarnoszyi |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 okres lęgowy zimowiska | |
- Wygląd
- Ogólnie jest cały szary, z ciemnymi lotkami i nogami oraz długim, brudnobiałym dziobem. Ma czarną szyję oraz nagą, czerwoną skórę na głowie. Tęczówka żółta[4].
- Wymiary
- długość ciała: około 115 cm[4] (inne źródła podają 135 cm[6] i 139 cm[2])
- rozpiętość skrzydeł: 180–200 cm[4]
- masa ciała: 5–7 kg[4]
- Środowisko
- Jego środowisko to tereny podmokłe. Obszary lęgowe położone są na wysokości 2950–4900 m n.p.m., a zimowiska na 1900–3950 m n.p.m. (jest to jedyny wysokogórski gatunek żurawia)[6].
- Lęgi
- Gniazdo mieści się na ziemi lub na wodzie. Samica składa zazwyczaj 2 jaja, których inkubacja trwa 30–34 dni[6]. Wysiadują oboje rodzice. Pisklęta są pokryte brązowym puchem[7]. Młode są w pełni opierzone po około 3 miesiącach od wyklucia[7]. Żurawie czarnoszyje osiągają dojrzałość płciową w wieku 2–3 lat. Dożywają 30 lat.
- Pożywienie
- Ryby, żaby, owady oraz rośliny wodne.
- Status
- IUCN od 2020 roku uznaje żurawia czarnoszyjego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); wcześniej, od 1994 roku miał status narażonego na wyginięcie (VU – Vulnerable). W 2014 roku liczebność populacji szacowano na około 10 000–10 200 ptaków (w tym około 6600–6800 osobników dorosłych). Tendencję uznaje się za stabilną[2]. W środkowym Tybecie odnotowano zagęszczenie par wynoszące 2,2 pary na km²[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Grus nigricollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Grus nigricollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Gruinae Vigors, 1825 - żurawie (wersja: 2017-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ a b c d e f Archibald, G.W., Meine, C.D. & Kirwan, G.M.: Black-necked Crane (Grus nigricollis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-02]. (ang.).
- ↑ a b c Pankaj Chandan i inni, Black-necked Crane - Status, Breeding Productivity and Conservation in Ladakh, India, World Wide Fund for Nature-India/ Department of Wildlife Protection, 2005 (ang.).
- ↑ a b Nicole Bouglouan: Black-necked Crane Grus nigricollis. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2020-04-02]. (ang.).
- ↑ Mary Anne Bishop: The Cranes. Status Survey and Conservation Action Plan. Black-necked Crane (Grus nigrocollis). [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Black-necked crane (Grus nigricollis). ARKive. [dostęp 2013-05-02]. (ang.).
- Species factsheet: Grus nigricollis. BirdLife International. [dostęp 2020-04-02]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).