Żydowska Francja (fr. La France juive) – antysemicka książka autorstwa francuskiego nacjonalistycznego publicysty Édouarda Drumonta.

Plakat do ilustrowanej wersji książki autorstwa Julesa Chéreta

Publikacja ukazała się w 1886 i opisywała Francję jako kraj zagrożony przez powszechny żydowski spisek mający na celu przejęcie rządów i uczynienie z Francji kraju żydowskiego. Po raz pierwszy pojawia się tutaj stereotyp etniczny żyda-spiskowca, który korzysta ze swoich jakoby przyrodzonych cech, np. chytrości i przebiegłości (wcześniej przedstawiano Żydów raczej jako osoby plugawe i prymitywne). Taki wizerunek Żyda szatańsko przebiegłego miał na celu wzbudzenie powszechnego lęku przed tą narodowością i wprowadzenie pozostałych obywateli kraju w stan zagrożenia. Książka stała się z czasem bardzo popularna wśród ruchów antysemickich[1]. Żydowska Francja mogła mieć wpływ na powstanie w 1903 Protokołów Mędrców Syjonu. O publikacji Drumonta wspomina Umberto Eco w powieści Cmentarz w Pradze[2]. Do dziś jest chętnie cytowana przez działaczy z kręgów antysemickich[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Logonia. [dostęp 2016-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  2. Umberto Eco, Cmentarz w Pradze, Noir sur Blanc, Warszawa, 2012, s.387, ISBN 978-83-7392-360-7
  3. Stop syjonizmowi, Henryk Pająk, Międzynarodowe żydowskie dynastie pieniądza. [dostęp 2014-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)].