چ
Če (چ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: perskim, urdu oraz w niektórych odmianach arabskiego[1][2]. W perskim, urdu i irackiej odmianie arabskiego używana jest do oznaczenia dźwięku [ʧ], tj. spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej.
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
چ |
|---|---|
| Postać początkowa |
چـ |
| Postać środkowa |
ـچـ |
| Postać końcowa |
ـچ |
| Podstawowe pismo | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
W dialekcie egipskim języka arabskiego odpowiada dźwiękowi [ʒ], tj. spółgłosce szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej, a w dialektach syryjsko-palestyńskich języka arabskiego oznacza dźwięk [ɡ], tj. spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną dźwięczną[3].
Postacie litery edytuj
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
چ | ـچ | ـچـ | چـ |
Kodowanie edytuj
| Znak | چ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Tcheh | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1670 | U+0686 |
| UTF-8 | 218 134 | da 86 |
| Odwołania znakowe SGML | چ | چ |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Richard Delacy, Beginner’s Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Mona Diab, Habash Nizar, Natural Language Processing of Arabic and its Dialects, EMNLP 2014, Doha, Qatar [online], 2014 (ang.).