(1620) Geographos

planetoida

(1620) Geographosplanetoida z grupy Apollo należąca do obiektów NEO i PHA.

(1620) Geographos
Ilustracja
Radarowy obraz planetoidy Geographos
Odkrywca

Albert Wilson,
Rudolph Minkowski

Data odkrycia

14 września 1951

Numer kolejny

1620

Oznaczenie tymczasowe

1951 RA

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Grupa Apolla
NEO, PHA

Półoś wielka

1,2455 au

Mimośród

0,3354

Peryhelium

0,8278 au

Aphelium

1,6632 au

Okres obiegu
wokół Słońca

1 rok 142 dni 8 godzin

Średnia prędkość

25,92 km/s

Inklinacja

13,34°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

5×2×1,5 km

Masa

~2,6×1013 kg

Średnia gęstość

~2,0 g/cm3

Okres obrotu

(5 h 13 min 23 s) h

Albedo

0,29

Jasność absolutna

15,60m

Typ spektralny

S

Średnia temperatura powierzchni

249 K

Satelity naturalne

brak

Odkrycie edytuj

(1620) Geographos została odkryta 14 września 1951 w Obserwatorium Palomar przez Alberta Wilsona i Rudolpha Minkowskiego. Nazwa planetoidy pochodzi od National Geographic Society. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1620) 1951 RA.

Orbita edytuj

(1620) Geographos jest asteroidą przecinającą orbitę Marsa i Ziemi, należącą do grupy Apollo. Krąży wokół Słońca w średniej odległości 1,24 au. w czasie 1 roku i 142 dni po trajektorii o mimośrodzie 0,33.

Właściwości fizyczne i badania planetoidy edytuj

W 1994 podczas najbliższego w ciągu ostatnich dwóch wieków przelotu asteroidy obok naszej planety, prowadzone były jej radarowe obserwacje przez sieć radioteleskopów z Deep Space Network w Goldstone w Kalifornii. Powstałe obrazy pokazały, że (1620) Geographos jest jednym z najbardziej wydłużonych obiektów w Układzie Słonecznym, mierzy 5,1×1,8 km. Jest ona planetoidą typu S, znaczy to, że ma wyższe albedo i składa się ze związków niklu, żelaza, magnezu i krzemu.

(1620) Geographos miała zostać zbadana przez misję Clementine, jednakże źle funkcjonujący silnik sterujący uniemożliwił dotarcie do asteroidy.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj