(3713) Pieters

(3713) Pieters – planetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 93 dni w średniej odległości 3,02 j.a. Została odkryta 22 marca 1985 roku w Lowell Observatory (Anderson Mesa Station) przez Edwarda Bowella. Nazwa planetoidy pochodzi od Carle’a M. Pietersa, geologa Brown University w Providence. Została zasugerowana przez L.A. McFaddena. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (3713) 1985 FA₂.

(3713) Pieters

Odkrywca	Edward Bowell
Data odkrycia	22 marca 1985
Numer kolejny	3713
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność obiektu	Pas główny
Półoś wielka	3,0209 au
Mimośród	0,1032
Peryhelium	2,7089 au
Aphelium	3,3329 au
Okres obiegu wokół Słońca	5 lat 92 dni 19 godzin
Średnia prędkość	17,13 km/s
Inklinacja	11,38°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	16,02 km
Okres obrotu	(6 h 54 min) h
Albedo	0,189
Jasność absolutna	11,6m

Zobacz też

• lista planetoid 3001–4000
• lista ponumerowanych planetoid

Bibliografia

• (3713) Pieters w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (3713) Pieters w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

• Diagram orbity (3713) Pieters w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)