1,3-Dioksetan – nasycony organiczny związek heterocykliczny. Jeden z 2 izomerów dioksetanu, zbudowany z czteroatomowego pierścienia zawierającego dwa atomy tlenu rozdzielone przez dwa atomy węgla. Może być traktowany jako dimer aldehydu mrówkowego (formaldehydu).
1,3-Dioksetan
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1,3-dioksetan
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| 1,3-dioksacyklobutan
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C2H4O2
|
| Masa molowa
|
60,05 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
287-50-3
|
| PubChem
|
143777
|
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C2H4O2/c1-3-2-4-1/h1-2H2
|
| InChIKey
|
GFAJOMHUNNCCJQ-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
1,2-dioksetan
|
Związek ten nie został otrzymany, pomimo że obliczenia teoretyczne wskazują, że powinien być trwalszy niż izomer 1,2. Szkielet 1,3-dioksetanu bywa sporadycznie opisywany w produktach niektórych reakcji[1], np. 2,4-di(5-norboren-2-ylo)-1,3-oksetan jako produkt reakcji Dielsa-Aldera pomiędzy akroleiną a cyklopentadienem w obecności CCl4[2].
- ↑ Peter Haiss, Klaus-Peter Zeller. Loss of Isotope Labeling in the Conversion of [18O2]Benzoic Acid into [18O]Benzoyl Chloride with Oxalyl Chloride. „Angewandte Chemie International Edition”. 42 (3), s. 303–305, 2003. DOI: 10.1002/anie.200390101.
- ↑ Donald Bankston. Reactions of norbornyl aldehydes with diiron nonacarbonyl: a stereoselective pathway to geminal-faced esters and alcohols. „J. Org. Chem.”. 54 (8), s. 2003–2006, 1989. DOI: 10.1021/jo00269a047.
