11 Armia Obrony Powietrznej (ZSRR)

11 Armia Obrony Powietrznejzwiązek operacyjny Sił Zbrojnych ZSRR.

11 Armia Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Organizacja
Dyslokacja

Chabarowsk

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Obrony Powietrznej

Zmiany organizacyjne

edytuj

W wyniku kolejnych reorganizacji przeformowana w 11 Armię Lotniczą i Obrony Powietrznej Federacji Rosyjskiej. Nowy związek operacyjny skupiał jednostki lotnicze i siły lądowej obrony powietrznej dyslokowane w rejonie Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. W 2010 posiadała 97 bombowców Su-24, 60 samolotów szturmowych Su-25, 26 myśliwców przechwytujących MiG-31, 131 myśliwców Su-27, 51 samolotów zwiadowczych Su-24MR[1].

Struktura organizacyjna

edytuj
W latach 1991–1992[2]

korpusy i dywizje OP

lotnictwo myśliwskie OP

  • 22 pułk lotnictwa myśliwskiego – Artiom
  • 47 pułk lotnictwa myśliwskiego – Złota Dolina
  • 60 pułk lotnictwa myśliwskiego – Dzemgi
  • 301 pułk lotnictwa myśliwskiego – Chabarowsk
  • 308 pułk lotnictwa myśliwskiego – Sowiecka Gawana
  • 365 pułk lotnictwa myśliwskiego – Dolińsk
  • 865 pułk lotnictwa myśliwskiego – Kamczatka
W 2010[1]
  • dowództwo – Chabarowsk
  • 23 Korpus Obrony Powietrznej
  • 25 Dywizja Obrony Powietrznej
  • 303 Mieszana Dywizja Lotnicza

Przypisy

edytuj
  1. a b Grabowski 2011 ↓, s. 137.
  2. Depczyński 2015 ↓, s. 346.

Bibliografia

edytuj
  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
  • Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.