14P/Wolfkometa krótkookresowa, należąca do rodziny komet Jowisza.

14P/Wolf
Odkrywca

Max Wolf

Data odkrycia

17 września 1884

Nazwy alternatywne

1884 S1; 1884 III; 1884c;
1891 J1; 1891 II; 1891b;
1898 IV; 1898f; 1912 I;
1911a; 1918 V; 1918b;
1925 X; 1925e; 1934 I;
1933e; 1942 VI; 1950 VI;
1950c; 1959 II; 1958c;
1967 XII; 1967j; 1976 II;
1975f; 1984 IX; 1983m;
1992 XXII; 1992m

Elementy orbity
Półoś wielka

4,2536 au

Mimośród

0,3556

Peryhelium

2,7409 au

Aphelium

5,7662 au

Okres orbitalny

8,77 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

27,9136°

Długość węzła wstępującego

202,1306°

Argument peryhelium

159,1621°

Moment przejścia przez peryhelium

2 grudnia 2017

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

4,66 km

Odkrycie i nazwa edytuj

Kometę tę odkrył astronom niemiecki Max Wolf 17 września 1884 roku. Odkrycia tego dokonał w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu.

Nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy.

Orbita komety edytuj

Orbita komety 14P/Wolf ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,36. Jej peryhelium znajduje się w odległości 2,74 j.a., aphelium zaś 5,77 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 8,77 lat, nachylenie do ekliptyki to wartość 27,91˚. Kometa ta była obserwowana podczas każdego przejścia przez peryhelium orbity wokół Słońca z wyjątkiem roku 1904, gdy nie obliczono jej orbity.

Właściwości fizyczne edytuj

Jest to kometa, która nie zbliżyła się do Słońca zbyt blisko, przez co jej aktywność nie jest nadzwyczajna. Jądro jej ma wielkość ok. 4,66 km.

Ľuboš Neslušan z Instytutu Astronomicznego Słowackiej Akademii Nauk sugeruje, że 14P/Wolf i kometa 206P/Barnard-Boattini są częściami większego ciała, które uległo rozpadowi[1].

Badania edytuj

Badaniami orbity tej komety od roku 1907 do 1973 zajmował się polski astronom Michał Kamieński. Jego prace polegały na obliczeniach wpływu planet gazowych na orbitę komety. W 1922 roku kometa 14P/Wolf zbliżyła się do Jowisza na odległość zaledwie 0,125 j.a. Tak bliskie zbliżenie miało ogromny wpływ na kształt orbity komety. Peryhelium jej orbity wzrosło z 1,58 na 2,47 j.a., a okres obiegu wokół Słońca zwiększył się z 6,82 roku na 8,31. Badania i obliczenia dokonane przez Kamieńskiego pozwoliły na odnalezienie komety w 1925 roku bardzo blisko pozycji przewidywanej przez astronoma.

I choć początkowo nie udawało się Kamieńskiemu powiązać według jednej reguły elementów orbity komety w czasie wszystkich pojawień się jej w latach 1884–1919, to jednak gdy powiązał każde dwa kolejne ukazania się komety 14P/Wolf w badanym okresie, stwierdził, że średni ruch dzienny komety stale się zmniejsza. W ten sposób astronom odkrył zjawisko deceleracji w ruchu komet okresowych.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Ľuboš Neslušan, Comets 14P/Wolf and D/1892 T1 as parent bodies of a common, alpha-Capricornids related, meteor stream Astronomy and Astrophysics, vol. 351, pp. 752-758 (1999) PDF

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj