Wikipedia

15 cm schweres Infanteriegeschütz 33

15 cm schweres Infanteriegeschütz 33 (sIG 33) – niemieckie ciężkie działo piechoty z okresu II wojny światowej.

15 cm schweres Infanteriegeschütz 33
Ilustracja
Działo sIG 33 w muzeum w Belgradzie
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Rheinmetall

Historia
Prototypy

1927

Produkcja seryjna

1933–1945

Wyprodukowano

4155

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

149,1 mm

Długość lufy

1700 mm (L/11,4)

Donośność

4700 m[1]

Prędkość pocz. pocisku

240 m/s

Długość

4300 mm[1]

Szerokość

2150 mm[1]

Wysokość

1650 mm[1]

Masa

1680 kg (ciąg konny)
1800 kg (ciąg motorowy)[1]

Kąt ostrzału

−4° do +75° (w pionie)
±11,5° (w poziomie)[1]

Szybkostrzelność

2-3 strz./min[1]

Obsługa

7[1]

Multimedia w Wikimedia Commons

Było także używane w szeregu niemieckich dział samobieżnych. Początkowo montowano je na podwoziu czołgu PzKpfw I tworząc pojazd sIG 33 (Sf), ale ta konstrukcja okazała się bardzo niestabilna i przy strzale pojazd niekiedy wywracał się do tyłu, zdecydowano wówczas używać podwozi cięższych czołgów PzKpfw II (sIG 33B Sfl) i PzKpfw III. Wersja bazowana na podwoziu PzKpfw IV – Sturmpanzer IV używała nieco zmodyfikowanej wersji tego działa. Inne pojazdy uzbrojone w te armaty to Grille i 15 cm sIG 33/2 SF auf Jagdpanzer 38(t).

Armata stanowiła także uzbrojenie działa pancernego Sturminfanteriegeschütz 33B.

Historia edytuj

Prace nad ciężkim działem piechoty kalibru 15 cm, uzupełniającym lekkie działo 7,5 cm leIG 18, podjęto w Niemczech w zakładach Rheinmetall pod koniec lat 20. XX wieku, w ramach stopniowej remilitaryzacji kraju[1]. Faktyczny kaliber, typowo dla niemieckiej artylerii, wynosił 149,1 mm[1]. Działo przyjęto na uzbrojenie w 1933 roku pod oznaczeniem 15 cm schweres Infanteriegeschütz 33 (ciężkie działo piechoty wzór 33), w skrócie: sIG 33. Było to pierwsze działo piechoty tak dużego kalibru na świecie, zapewniające pułkom niemieckiej piechoty przewagę w organicznej artylerii stromotorowej ciężkiego kalibru[1].

Produkcję dział rozpoczęto według różnych źródeł w 1933 lub 1936 roku[2]. Cena działa wynosiła 20 450 marek[2]. Oprócz zakładów Rheinmetall, podczas wojny ich produkcję podjęto w AEG i czeskich zakładach Böhmische Waffenfabrik w Strakonicach[2]. Działo holowane było przez zaprzęg sześciokonny lub ciągnik artyleryjski. Wersja przystosowana do ciągu motorowego różniła się kołami i była cięższa: 1800 kg w położeniu bojowym i 1825 kg w marszowym wobec 1680 kg i 1700 kg dla wersji o ciągu konnym[1].

W 1939 roku w armii niemieckiej było 450 dział sIG 33[2]. Używane były początkowo w 51 dywizjach I u II fali mobilizacyjnej, po dwa działa w kompanii dział piechoty pułku (sześć w dywizji)[2]. W toku wojny wprowadzano je także do pozostałych dywizji oraz dywizji zmotoryzowanych i pancernych[3]. 1 grudnia 1944 roku armia niemiecka miała nadal 1183 działa sIG 33[3].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Skotnicki 2002 ↓, s. 28.
  2. ↑ a b c d e Skotnicki 2002 ↓, s. 29.
  3. ↑ a b Skotnicki 2002 ↓, s. 30.

Bibliografia edytuj

  • Mariusz Skotnicki. Ciężkie działo piechoty sIG 33. „Nowa Technika Wojskowa”. 10/2002, październik 2002. Warszawa: Magnum-X. 

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=15_cm_schweres_Infanteriegeschütz_33&oldid=73188492”