2 Front Nadbałtycki
2 Front Nadbałtycki (ros. 2-й Прибалтийкий фронт) – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. płk Markian Popow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład |
1 Armia Uderzeniowa |
Historia edytuj
Został utworzony 20 października 1943 roku w wyniku przemianowania Frontu Nadbałtyckiego[1]. Od 14 stycznia do 1 marca 1944 roku uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej, zaś w okresie od 10 lipca do 22 października działał na terenach krajów bałtyckich. Do końca wojny blokował wojska niemieckie w Kurlandii. Front ten został rozwiązany 1 kwietnia 1945 roku.
Dowództwo frontu edytuj
Dowódcy:
- gen. armii Markian Popow[2] (20.10.1943 - 20.04.1944)
- gen. armii Andriej Jeriomienko (23.04.1944 - 4.02.1945)
- marszałek Leonid Goworow (9.02.1945 - 31.03.1945)[3]
Szefowie sztabu:
- gen. por. Leonid Sandałow[2]
Struktura organizacyjna edytuj
Skład początkowy:
Skład w 1944 roku[2]:
Przypisy edytuj
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
- ↑ a b c Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 178.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id11250/
Bibliografia edytuj
- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.