326 Dywizja Lotnictwa Bombowego

326 Ciężka Tarnopolska Dywizja Lotnictwa Bombowego odznaczona Orderem Kutuzowa (ros. 326-я тяжёлая бомбардировочная авиационная Тарнопольская ордена Кутузова дивизия) – związek taktyczny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

326 Dywizja Lotnictwa Bombowego
326-я тяжёлая бомбардировочная авиационная
Historia
Państwo

 ZSRR Rosja

Sformowanie

1943

Nazwa wyróżniająca

Tarnopolska

Organizacja
Dyslokacja

Baza „Ukrainka”
(okolice Biełogorska)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lotnicze

Podległość

37 Armia Lotnictwa Dalekiego Zasięgu

Odznaczenia
Order Kutuzowa II stopnia
TU-22M3

Wchodziła w skład (1991) 46 Armii Lotniczej Dalekiego Zasięgu ze Smoleńska[1]. W grudniu 1991 zreorganizowano Lotnictwo Dalekiego Zasięgu, rozwiązano armie lotnicze, a dywizja weszła w bezpośrednie podporządkowanie dowódcy lotnictwa[2].

Struktura organizacyjna edytuj

W latach 1990–1991[3]

  • dowództwo dywizji – Tartu
  • 132 Berliński pułk lotnictwa bombowego – Tartu – 18 x TU-22M
  • 402 pułk lotnictwa bombowego – Bołbasowo – 17 x TU-22M
  • 840 pułk lotnictwa bombowego – Solcy – 19 x TU-22M

W 2008[4][5]

  • dowództwo – Ukrainka
  • 79 pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
  • 182 Gwardyjski Sewastopolsko-Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
  • 200 Gwardyjski Brzeski pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Biełaja
  • 444 Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Ussuryjsk

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
  • Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
  • Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.