37 Łużycki Pułk Artylerii

37 Łużycki Pułk Artylerii (37 pa) - oddział artylerii Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

37 Łużycki Pułk Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1990

Rozformowanie

1994

Tradycje
Rodowód

36 pułk artylerii lekkiej
105 dah
105 Pomorski dah
36 Pomorski pułk artylerii

Dowódcy
Pierwszy

ppłk dypl Jerzy Brzewski

Ostatni

ppłk dypl Wojciech Wawrzyniak

Organizacja
Numer

JW 2010

Dyslokacja

Stargard Szczeciński

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

2 DZ

Obiekty szkoleniowe 37 Pułku Artylerii
Stargard, 2007. Strzelnica na której wykonywał strzelania 37 Pułku Artylerii
Stargard, 2007. Strzelnica na której szkolił się 37 Pułku Artylerii
Garnizonowy Ośrodek Szkolenia - w tym ośrodku 37 Pułku Artylerii odbywał strzelania
Plac ćwiczeń taktycznych - na tym placu 37 Pułku Artylerii prowadził praktyczne szkolenie z taktyki

Historia pułku edytuj

W 1989 roku JW 3771 36 Pomorski Pułk Artylerii został przeniesiony z garnizonu Budowo do garnizonu Stargard Szczeciński, gdzie zajął tzw. "czerwone koszary" (Pomorski Okręg Wojskowy).

Dnia 20.04.1990 r. Dowódca 36 Pomorskiego Pułku Artylerii ppłk dypl, Jerzy Brzewski przekazał sztandar JW 3771 do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

W 1990 roku jednostka została przemianowana na 37 Łużycki Pułk Artylerii, przejmując dziedzictwo tradycji 37 Pułku Artylerii z Kędzierzyna-Koźla[1].

Pułk był organiczną jednostką artylerii 20 Dywizji Zmechanizowanej, przemianowanej w 1990 roku na 2 Pomorską Dywizję Zmechanizowaną.

W 1991 roku jednostka utraciła nazwę wyróżniającą "Łużycki"[2] przyjmując nazwę 37 Pułk Artylerii. W 1994 roku oddział został przeformowany w 30 Pułk Artylerii Mieszanej

Struktura organizacyjna edytuj

Pułk składał się z trzech dywizjonów:

Każdy dywizjon składał się z plutonu dowodzenia (zwiadowcy, transportery MTLB) oraz od trzech do pięciu baterii.

Dowódcy Pułku edytuj

  • ppłk dypl. Jerzy Brzewski 1989 - 1990
  • ppłk dypl. Wojciech Wawrzyniak 1990 - 1994

Przekształcenia edytuj

36 Pułk Artylerii Lekkiej (do 1957) → 105 Dywizjon Artylerii Haubic (od 1967) - Pomorski Dywizjon Artylerii haubic (do 1968) → 36 Pomorski Pułk Artylerii (do 1990) → 37 Łużycki Pułk Artylerii (1990-91) → 37 Pułk Artylerii (1991-96) → 30 Pomorski Pułk Artylerii Mieszanej

Przypisy edytuj

  1. Wytyczne Nr 5 szefa Głównego Zarządu Wychowawczego WP z dnia 29 stycznia 1990 roku w sprawie dziedziczenia tradycji jednostek Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Henryka Dąbrowskiego przez jednostki wojskowe rozformowywanej 20 Dywizji Pancernej.
  2. Wykaz zarządzeń i rozkazów, które utraciły moc obowiązującą. Załącznik do zarządzenia Nr Pf 1/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 września 1991 r. (Dziennik Rozkazów Tajnych MON, poz. Pf 1).

Bibliografia edytuj

  • Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski, Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1997, ISBN 83-11-08588-9, OCLC 750943548.