Wikipedia

50 Cent

amerykański raper i aktor

50 Cent, właściwie Curtis James Jackson III (ur. 6 lipca 1975 w Nowym Jorku[1]) – amerykański raper, aktor i przedsiębiorca. Właściciel firmy produkującej słuchawki SMS Audio. Międzynarodową rozpoznawalność zyskał po wydaniu debiutanckiego albumu Get Rich or Die Tryin’ (2003 r.) oraz drugiej płyty The Massacre dwa lata później. Jako początkujący aktor zadebiutował w 2005 roku w swoim filmie autobiograficznym pt. Get Rich or Die Tryin’: Historia 50 Centa. Produkcja w reżyserii Jima Sheridana zdobyła wiele pozytywnych recenzji, dzięki czemu Curtis zaczął otrzymywać propozycje ze świata filmu. Po kolejnych filmach z udziałem rapera, jego popularność w mediach znacząco wzrosła.

50 Cent
Ilustracja
50 Cent w 2018 r.
Imię i nazwisko

Curtis James Jackson III

Pseudonim

50 Cent, Fiffty, Ferrari F-50

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1975
Queens, Nowy Jork

Gatunki

hip-hop

Zawód

raper, aktor, przedsiębiorca, producent wykonawczy, producent telewizyjny

Aktywność

od 1996 (raper)
od 2005 (aktor)

Wydawnictwo

G-Unit Records, Caroline Records, Capitol Records (obecnie)
Aftermath Entertainment, Shady, Interscope, Violator, Jam Master Jay Records, Columbia Records

Powiązania

G-Unit, Dr. Dre, Eminem, DJ Whoo Kid, Game, Jeremih, Sha Money XL

Zespoły
G-Unit
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Współpracował z takimi muzykami i zespołami jak Dr. Dre, Eminem, Snoop Dogg, G-Unit, Lil’ Kim, DMX, Onyx, Timbaland, Ne-Yo, Justin Timberlake, T-Pain, Nicole Scherzinger, E-40, Missy Elliott, The Black Eyed Peas, Ciara, M.O.P., Kool G Rap, Game, Busta Rhymes czy Michael Jackson.

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Curtis dorastał w South Jamaica, dzielnicy Queens w Nowym Jorku. Początkowo wychowywany przez matkę o imieniu Sabrina, następnie przez dziadków. Matka została zamordowana z powodu długów. Ojca nigdy nie poznał.

Jackson w wieku jedenastu lat rozpoczął trenowanie boksu. Trzy lata później zaczął uczęszczać na siłownię, i jak sam mówi: „Kiedy nie miałem co robić w szkole, trenowałem na siłowni (boks) albo sprzedawałem narkotyki na ulicy”. W połowie lat 80. XX wieku brał udział w igrzyskach olimpijskich młodzików w amatorskim boksie. Zaczął handlować narkotykami[2] w wieku dwunastu lat, podczas gdy opiekunowie myśleli, że Jackson bierze udział w zajęciach pozaszkolnych. W tym czasie nosił ze sobą broń palną i używki do szkoły. W dziesiątej klasie został przyłapany przy tym jak chciał przeszmuglować broń przez wykrywacz metali. Uczęszczał wówczas do Andrew Jackson High School.

Po czasie spędzonym w zakładzie karnym, Curtis przyjął pseudonim „50 Cent”. Zapożyczył go od przestępcy Kelvina Martina, który żył według motto: „Get Rich Or Die Tryin” („Wzbogać się lub zgiń próbując”).

Kariera edytuj

Curtis zajął się muzyką w 1996 roku. Pierwsze utwory były nagrywane w piwnicy u przyjaciela. Do odtwarzania dźwięku używali gramofonu. W tym roku także poznał Jam Mastera Jaya. Jam nauczył go podstaw w muzyce i jak nagrać album[3][4]. Swój pierwszy występ gościnny zaliczył u boku grupy hip-hopowej Onyx w utworze „React”, z albumu Shut ’Em Down (1998 r.). Jay wyprodukował pierwszy album Jacksona, jednak nigdy się on nie ukazał.

W 1999 roku podpisał z wytwórnią Columbia Records kontrakt na swój pierwszy album, Power of the Dollar. Kontrakt z wydawcą został rozwiązany w czasie, gdy raper powracał do zdrowia po zamachach na jego życie: w kwietniu 2000 roku został dziewięciokrotnie postrzelony. Podczas strzału w twarz, doznał uszkodzenia lewej części żuchwy. Zmienił mu się przez to głos. Zyskał wtedy przydomek „Bulletproof” – kuloodporny. W późniejszym okresie poznał Tony’ego Yayo, Young Bucka i Lloyd Banksa, z którymi stworzył formację G-Unit. 50 Cent wydał drugi album, Guess Who's Back?, a z G-Unit mixtape pt. 50 Cent Is the Future, który sprawił, że zainteresował się nim Eminem. Szybko doszło do podpisania kontraktu. Curtis wydał kolejny mixtape pt. No Mercy, No Fear, na którym znajduje się jeden z większych przebojów rapera, „Wanksta”.

Pierwszym albumem wydanym dla Shady Records (wytwórni Eminema) był Get Rich or Die Tryin’, który odniósł ogromny sukces dzięki hitom takim jak „In da Club” czy „21 Questions”. Kolejnym albumem 50 Centa był The Massacre z takimi hitami jak „Candy Shop”, „Disco Inferno” i „Just a Lil Bit”. W listopadzie 2005 wyszedł film luźno oparty na życiu rapera pt. „Get Rich or Die Tryin’: Historia 50 Centa”. W 2007 wydał swój trzeci, solowy album Curtis. Albumy Get Rich or Die Tryin i The Massacre znalazły się kolejno na 6. i 5. miejscu „Top 100 Albums” według stowarzyszenia RIAA[5][6].

Biografia 50 Centa zainspirowała firmę obuwniczą Reebok do wykorzystania postaci w reklamie firmy w 2004 roku[7].

50 Cent napisał autobiograficzną książkę pt. „Od płotki do grubej ryby”, w której opisuje swoje problemy z narkotykami oraz początki swojej raperskiej kariery[8].

W 2009 roku wydał swój czwarty solowy album Before I Self Destruct. Produkcja była promowana trzema singlami: „Ok, You're Right”[9], „Baby by Me” z udziałem piosenkarza Ne-Yo[10] i „Do You Think About Me”[11]. Do tych utworów powstały teledyski. Mimo dobrych singli, płyta nie uzyskała rozgłosu. W pierwszym tygodniu sprzedaży rozeszło się 160.000 egzemplarzy plasując się na 5. miejscu notowania Billboard 200[12], co w porównaniu z poprzednim albumem jest wynikiem słabym. 21 stycznia 2010 roku album ten uzyskał status złotej płyty[13].

Z okazji dziesięciolecia, które 50 Cent spędził na scenie muzycznej, w grudniu 2011 roku wydał darmowy mixtape zatytułowany The Big 10[14][15]. Pierwszym utworem promującym album był „Stop Cryin'”. Gościnnie wystąpili Tony Yayo, nowi muzycy G-Unit Records – Kidd Kidd i raperka Paris. Stroną muzyczną zajęli się między innymi Scoop DeVille, Jake One, Illmind czy DJ Khalil[15]. Do każdego utworu z mixtape’u powstał teledysk[16].

22 maja 2012 roku raper wspólnie z DJ-em Drama wydał darmowy mixtape zatytułowany The Lost Tape[17]. Na projekcie znalazło się 15 premierowych utworów[18], a wśród gości pojawili się między innymi Eminem, 2 Chainz, Snoop Dogg czy Jeremih[19]. Pierwszym singlem był utwór „Riot (Remix)” autorstwa rapera 2 Chainz, do którego remiks skomponował 50 Cent[20].

6 lipca 2012 roku został wydany kolejny mixtape pt. 5 (Murder by Numbers)[21], który miał być piątym studyjnym albumem rapera. Pierwotnie premiera miała odbyć się cztery dni wcześniej[22], a później 3 lipca[21]. Raper zadbał o promocję produkcji. W tym celu zrealizował pięć teledysków.

3 czerwca 2014 roku odbyła się premiera piątego studyjnego albumu pt. Animal Ambition: An Untamed Desire To Win. 18 marca tego samego roku opublikowano dwa single pt. „Don’t Worry 'Bout It”, w którym gościnnie udzielił się Yo Gotti i „Hold On”, do których zrealizowano teledyski[23][24]. Oba utwory wyprodukował Charli Brown Beatz[24]. Kilka dni później, 25 marca został wydany trzeci singel „Pilot”, do którego także zrealizowano klip[25]. 31 marca 2014 wydano kolejny utwór promujący album – „Smoke”, który został wyprodukowany przez Dr. Dre przy współpracy z Dawaunem Parkerem i Markiem Batsonem. 1 kwietnia ukazał się teledysk do tej piosenki[26]. Gościnnie udzielił się Trey Songz. Produkcja zadebiutowała na 4. miejscu notowania Billboard 200 ze sprzedażą 47 000 egzemplarzy[27]. Do 13 lipca 2014 r. w Stanach Zjednoczonych sprzedano niecałe 100 000 kopii[28].

Obecnie Jackson pracuje nad szóstym studyjnym albumem pt. Street King Immortal, którego premiera nie jest znana. Pierwotnie płyta miała zostać wydana 16 września 2014 r., jednakże podjęto decyzję o anulowaniu premiery na rzecz reaktywacji zespołu G-Unit[29].

31 marca 2017 r. ukazał się ostatni album (Wymagany z racji kontraktu) dla wytwórni Interscope Records, kompilacja Best Of[30].

Inne przedsięwzięcia edytuj

Nowa wytwórnia edytuj

Pod koniec 2010 roku Curtis Jackson założył wytwórnię G-Note Records, która ma celu wydawanie muzyków pop/dance/R&B. Dystrybucją zajmuje się jego pierwsza wytwórnia G-Unit Records. Siedziba znajduje się w Nowym Jorku[31]. Pierwszymi muzykami byli Hot Rod i Governor.

Street King edytuj

Pod koniec 2011 roku Curtis zaprezentował napój energetyczny Street King[32]. Sprzedaż napoju ma na celu pomagać biednej ludności w Afryce[33]. W celu promocji, na Facebooku stworzono stronę poświęconą tej akcji. Każde jedno kliknięcie tzw. lubię to, oznaczało jeden darmowy posiłek ze strony 50 Centa. Kolejnym krokiem w promowaniu, było wydawanie darmowych utworów[34], a ostatnim: filmy wideo z krótką fabułą.

SMS Audio edytuj

W sierpniu 2011 roku 50 Cent zaprezentował markę produkującą słuchawki SMS Audio[35]. Firma powstała po wykupieniu przez rapera innej – KonoAudio, która została założona w 2007 roku. Jej prezesem był Brian Nohe, który został nowym prezesem marki SMS Audio wspólnie z Jacksonem[36][37]. Pod koniec 2011 r. i na początku 2012 r. została zaprezentowana pierwsza linia słuchawek sygnowanych marką SMS Audio[38]. W październiku 2012 roku na rynek została wprowadzona pierwsza seria słuchawek dousznych, nausznych i wokółusznych pt. „STREET by 50”[39][40].

Dyskografia edytuj

Osobny artykuł: Dyskografia 50 Centa.

Filmografia edytuj

Filmy edytuj

Rok Tytuł Rola Uwagi
2003 50 Cent: The New Breed On sam Film dokumentalny (DVD)
2005 Get Rich or Die Tryin’: Historia 50 Centa Marcus Debiut filmowy
2006 Odwaga i nadzieja Jamal Aiken Drugoplanowa rola
2008 Zawodowcy Spider
Before I Self Destruct Clarence Pierwszoplanowa rola
2009 Streets of Blood Stan Johnson
Dead Man Running Thigo
Caught in the Crossfire Tino Producent wykonawczy
2010 13 Jimy
Gun Rich
Odlot (Twelve) Lionel Drugoplanowa rola
Dzień dobry TV On sam
2011 All Things Fall Apart Deon
Blood Out Hardwick
Mokra robota Sonny
2012 Freelancers Malo
Ogień zwalczaj ogniem Emilio Aktor, producent
2013 Plan ucieczki Hush
Last Vegas On sam Epizod
Polowanie na łowcę Clate Johnson Producent
2014 Książę Pharmacy
2015 Agentka On sam Epizod
Do utraty sił Jordan Mains

Seriale edytuj

Rok Tytuł Rola Uwagi
2005 The Simpsons On sam Serial TV (jeden epizod: „Pranksta Rap”)
2008 50 Cent: The Money and the Power Serial TV (jeden epizod: „Choose Your Crew
Wisely”)
2009 Ekipa Serial TV (jeden epizod: „One Car, Two Car,
Red Car, Blue Car”)
2012 The Finder Big Glade Serial TV (jeden epizod: „Life After Death”)
2013 Robot Chicken On sam Serial TV (jeden epizod: „Eaten by Cats”)
Power Producent wykonawczy
Dream School On sam Producent

Gry edytuj

Rok Tytuł Rola Uwagi
2005 50 Cent: Bulletproof Gra komputerowa, jedynie głos
2009 50 Cent: Blood on the Sand
Call of Duty: Modern Warfare 2[41][42] Spiker

Przypisy edytuj

  1. ↑ kopia dokumentu pochodzącego z New York City Police Department: Mugshot Profile of Curtis Jackson. [dostęp 2010-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-26)]. (ang.).
  2. ↑ 50 Cent – płyty, biografia, muzyka w MUSIQ.PL. sklep.musiq.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-08)]..
  3. ↑ 50 Cent: The $1m rapper. bbc.co.uk. (ang.).
  4. ↑ Jamaica’s ‘Own Bad Guy’. queenspress.com. [dostęp 2006-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-26)]. (ang.).
  5. ↑ 100 Albums.
  6. ↑ Top 100 Albums (cz. 2). riaa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-12)]..
  7. ↑ Reebok nie zwolni 50 Centa. muzyka.gery.pl. [dostęp 2005-04-29]. (pol.).
  8. ↑ 50 cent. Od płotki do grubej ryby. empik.com. (pol.).
  9. ↑ 50 CENT PREZENTUJE NAM KOLEJNĄ KOLABORACJĘ (PREMIERA SINGLA I TELEDYSKU). allaboutmusic.pl. [dostęp 2014-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-09)]. (pol.).
  10. ↑ 50 Cent: 50 Cent – „Baby By Me”. thisis50.com. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).
  11. ↑ New Releases U.K. – Forthcoming Singles. radio1.gr. [dostęp 2011-07-08]. (ang.).
  12. ↑ Keith Caulfield: John Mayer Snares No. 1 On Busy Billboard 200. Billboard. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
  13. ↑ „Gold & Platinum: 50 Cent”.. RIAA. [dostęp 2019-09-27]. (ang.).
  14. ↑ 50 Cent „The BIG10” Free Lp. hip-hop.pl. [dostęp 2012-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  15. ↑ a b Mixtape Tygodnia: 50 Cent „The Big 10". popkiller.pl. [dostęp 2011-12-12]. (pol.).
  16. ↑ 50 Cent „Nah Nah Nah” ft Tony Yayo (teledysk). hip-hop.pl. [dostęp 2012-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  17. ↑ 50 Cent Announces First Official Gangsta Grillz Mixtape With DJ Drama. thisis50.com. [dostęp 2012-03-28]. (ang.).
  18. ↑ 50 Cent „The Lost Tape” Mixtape Download. hiphopdx.com. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (ang.).
  19. ↑ 50 Cent – The Lost Tape. playthishiphop.com. [dostęp 2012-05-22]. (ang.).
  20. ↑ TI50 – 2 Chainz – Riot (50 Cent Remix) – Official Music Video. thisis50.com. [dostęp 2012-05-22]. (ang.).
  21. ↑ a b 50 Cent Announces Fifth Album Title. hiphopdx.com. [dostęp 2012-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-16)]. (ang.).
  22. ↑ 50 Cent z Eminemem na wakacje. onet.pl. [dostęp 2012-03-21]. (pol.).
  23. ↑ 50 Cent – Don’t Worry Bout It. djbooth.net. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  24. ↑ a b Here’s 50 Cent’s New Album Artwork. xxlmag.com. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  25. ↑ VIDEO: 50 CENT – ‘PILOT’. rap-up.com. [dostęp 2014-03-25]. (ang.).
  26. ↑ 50 Cent feat. Trey Songz „Smoke” (prod. Dr. Dre) – teledysk. popkiller.pl. [dostęp 2014-04-01]. (pol.).
  27. ↑ ANDRES TARDIO: Hip Hop Album Sales: Week Ending 06/08/2014. hiphopdx.com. [dostęp 2014-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]. (ang.).
  28. ↑ ANDRES TARDIO: Hip Hop Album Sales: Trey Songz, Iggy Azalea, Pharrell, Eminem, 50 Cent. [dostęp 2014-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
  29. ↑ The Breakfast Club The World’s Most Dangerous Morning Show. power1051fm.com. [dostęp 2014-09-27]. (ang.).
  30. ↑ Best Of. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  31. ↑ 50 Cent has created a new record label called „G-Note Records” it’s OFFICIAL!. thisis50.com. [dostęp 2010-12-17]. (ang.).
  32. ↑ Napój energetyczny Street King i 50 Cent karmią dzieci. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2011-10-19]. (pol.).
  33. ↑ Trent Fitzgerald: 50 Cent Launches Street King Energy Drink To Benefit Famine Relief. popcrush.com. [dostęp 2011-08-15]. (ang.).
  34. ↑ 50 Cent „Street King Energy Track #8”. hip-hop.pl. [dostęp 2012-01-05]. (pol.).
  35. ↑ Sharif Sakr: 50 Cent talks up two new headphones in his SMS Audio line (video). engadget.com. [dostęp 2012-08-31].
  36. ↑ Sierra Jiminez: What 50 Cent sees in headphones. fortune.com. [dostęp 2012-08-31].
  37. ↑ Teresa Novellino: 50 Cent is “Mr. Jackson” in the boardroom. bizjournals.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  38. ↑ DANIELLE HARLING: 50 Cent’s Electronics Company SMS Audio Acquires KonoAudio. hiphopdx.com. [dostęp 2011-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]. (ang.).
  39. ↑ Billy Steele: SMS Audio outs an on-ear option for its Street by 50 headphones, ships October 7th for $180. engadget.com. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).
  40. ↑ Jay Casteel: On-Ear, Wired Headphones Added To 50 Cent’s SMS Audio Collection. ballerstatus.com. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).
  41. ↑ 50 Cent to be appearing in Modern Warfare 2. Destructoid, 2006-03-16. [dostęp 2010-05-12].
  42. ↑ 50 Cent Visits Infinity Ward (Creators of Call of Duty: Modern Warfare 2). ThisIs50.com, 2009-08-07. [dostęp 2010-05-12].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=50_Cent&oldid=71581531”