5 Pułk Artylerii Polowej (1918–1919)

5 Pułk Artylerii Polowej (5 pap) – oddział artylerii polowej Wojska Polskiego II RP.

Bateria „Wicek” w czasie walk o Lwów.

W końcu grudnia 1918 roku, w garnizonie Lwów, na bazie 1 Pułku Artylerii Polowej Lwów sformowany został 5 Pułk Artylerii Polowej. Oddział uzbrojony został w 9 cm armaty polowe wzór 1875/1896. Dowództwo pułku objął kpt. Otton Krzisch. W lutym 1919 roku 4 bateria przezbrojona została w 8 cm armaty polowe wz. 1905. Na początku czerwca 1919, na podstawie rozkazu organizacyjnego Nr 8 Generalnego Inspektoratu Artylerii jednostka połączona została z 4 Pułkiem Artylerii Polowej w jeden oddział, który otrzymał numer i nazwę - 5 Lwowski Pułk Artylerii Polowej.

Organizacja i obsada personalna pułku

Organizacja i obsada personalna pułku

Dowództwo

• dowódca - kpt. Otton Krzisch

I dywizjon

• dowódca - kpt. Tadeusz Kuchar
• 1 bateria „Jaś”
  • dowódca - por. Karol Schrötter
  • dowódca - por. Czesław Domaszewicz (od połowy stycznia 1919)
  • pluton „Jaś”
  • pluton „Małgosia”
• 2 bateria „Julia” - por. Alojzy Schuster
  • pluton „Romeo”
  • pluton „Julia”

II dywizjon

• dowódca - por. Karol Schrötter
• 3 bateria „Wicek” - por. dr Stefan Chrzanowski
• 4 bateria „Kastor”
  • dowódca - por. Jerzy Pepłowski
  • dowódca - por. Kopczyński
  • dowódca - por. Lucjan Schultz
  • pluton „Kastor”
  • pluton „Pollux”
  • pluton „Irena” (do 25 maja 1919 był samodzielnym pododdziałem)

Bibliografia

• Jan Czyrko: Zarys historji wojennej 5-go lwowskiego pułku artylerii polowej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.