62 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

62 Dywizja Piechoty (niem. 60. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, brała udział w agresji na Polskę, Belgię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

62 Dywizja Piechoty
62 Dywizja Grenadierów Ludowych
62. Infanterie-Division
62. Volks-Grenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Formowanie i szlak bojowy edytuj

Sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 w 2. fali mobilizacyjnej przez Artillerie – Kommandeur 8 w Kątach Wrocławskich w VIII Okręgu Wojskowym.

Szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę. Następnie dokonała agresji na belgię i Francję. Od 22 czerwca 1941 brała udział w ataku na Związek Radziecki. Walki przeciw Armii Czerwonej toczyła pod Kijowem i Charkowem. Największe straty poniosła w walkach pod Stalingradem ratując od zagłady włoską 8 Armię. Rozbita została w 1944 pod Jassami[1]. Z niedobitków oraz z niedoświadczonych żołnierzy z 583 Dywizji Grenadierów Ludowych utworzono 22 września 1944 62 Dywizję Grenadierów Ludowych (62. Volks-Grenadier-Division)[2].

Po reorganizacji została przerzucona na front zachodni, gdzie wzięła udział m.in. w ofensywie ardeńskiej. Wraz z końcem wojny oddała się do niewoli armii USA pod Düsseldorfem[3].

Dowódcy dywizji edytuj

  • gen. mjr/gen. por. Walter Keiner 26 VIII 1939 – 17 IX 1941
  • gen. por. Rudolf Friedrich 23 IX 1941 – 15 IX 1942
  • gen. mjr Richard – Heinrich von Reuss 15 IX 1942 – 22 XII 1942
  • gen. mjr Erich Gruner 22 XII 1942 – 31 I 1943
  • gen. por. Helmuth Hoffmann 31 I 1943 – 5 XI 1943
  • płk Eberding XI 1943 – 14 XI 1943
  • gen. por. Botho Graf von Hülsen 14 XI 1943 – 10 III 1944
  • płk/gen. mjr Louis Tronnier 10 III 1944 – VIII 1944
  • gen. mjr Friedrich Kittel 1 XI 1944 – XII 1944
  • płk/gen. mjr Fritz Warnecke XII 1944 – I 1945
  • gen. mjr Friedrich Kittel I 1945 – III 1945
  • płk Arthur Jüttner 10 III 1945 – 17 IV 1945

Struktura organizacyjna edytuj

VIII 1939[4] XI 1943 VII 1944 IX 1944
164 pp 179 pgren 112 pgren 164 pgren
183 pp 38 grupa dywizyjna 179 pgren 183 pgren
190 pp * 108 grupa pułkowa 415 pgren 190 pgren
* 112 grupa pułkowa 62 bfiz 62 kfiz
162 pułk artylerii
II/138 pa
162 batalion saperów (pionierów)
162 orozp
162 oddział przeciwpancerny
162 oddział łączności
162 osan
162 batalion zapasowy

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
  • Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.