7,5 cm leichtes Infanteriegeschütz 18

7,5 cm leichtes Infanteriegeschütz 18 (7,5 cm le.IG 18) – niemieckie działo piechoty kalibru 75 mm używane przez Wehrmacht w okresie II wojny światowej. Armata została zaprojektowana w 1927 w zakładach Rheinmetall.

7,5 cm leichtes Infanteriegeschütz 18
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Rheinmetall

Rodzaj

działo piechoty

Historia
Prototypy

1927

Produkcja seryjna

1932-1945

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

75 mm

Długość lufy

880 mm (L/11,8)

Donośność

3350 m

Prędkość pocz. pocisku

221 m/s

Masa

400 kg (bojowa)

Kąt ostrzału

-10° do +73,5° (w pionie)
11° (w poziomie)

Szybkostrzelność

8-12 strz/min

Informacja ogólna edytuj

W wersji podstawowej (le.IG 18) załoga była chroniona przez tarczę pancerną. Produkowano także wersję górską tej armaty 7,5 cm leichtes Gebirgsinfanteriegeschütz 18 rozkładaną na 10 części, z których najcięższa ważyła 74,9 kg. Górskie bataliony były zazwyczaj wyposażone w dwa działa tego typu.

W 1939 wyprodukowano 6 armat 7,5 cm le.IG 18F przeznaczonych dla wojsk powietrznodesantowych. Mogły być one rozłożone na cztery części po 140 kg. Charakteryzowały się mniejszymi kołami i brakiem tarczy pancernej. Istniała także wersja znana jako 7,5 cm Infanteriegeschütz L/13, będąca zmodyfikowaną odmianą le.IG 18 rozkładaną na cztery lub sześć części. Wyprodukowano około 12 tys. sztuk,

Bibliografia edytuj

  • Fleischer Wolfgang, German Light & Heavy Infantry Artillery 1914-1945, Schiffer Publishing Ltd 1997.

Galeria edytuj

Podczas wojny edytuj

Zachowane egzemplarze edytuj

Zobacz też edytuj

7,5 cm le.Geb.I.G.18