8 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska)

8 Dywizja Kawalerii (Cav.-Trup.-Div. Stanislau, KTDiv. Stanislau, 8. KTDiv., 8. KD.) – wielka jednostka kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

8 Dywizja Kawalerii
8. Kavalleriedivision
8. Kavallerietruppendivision
Kavallerie-Truppen-Division Stanisłau
Cavallerie-Truppen-Division Stanislau
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1901

Rozformowanie

1918

Dowódcy
Pierwszy

FML Josef Freund von Arlhausen

Ostatni

gen. mjr Rudolf Dokonal

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Stanisławów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

kawaleria

Podległość

11 Korpus

Komendanci dywizji
GM Desiderius Kolossváry de Kolosvár
FML Georg von Lehmann

W 1901 roku została sformowana Dywizja Kawalerii Stanisławów (niem. Cavallerie-Truppen-Division Stanislau) w składzie:

Dywizja była podporządkowana komendantowi 11 Korpusu we Lwowie[1].

W 1903 roku zmieniono pisownię formacji z „Cavallerie” na „Kavallerie” co wiązało się ze zmianą nazwy dywizji na „Kavallerie-Truppen-Division Stanisłau”[2].

W 1904 roku oba bataliony strzelców polnych zostały włączone w skład 30 Dywizji Piechoty[3].

W 1912 roku dywizja została przemianowana na 8 Dywizję Kawalerii (niem. 8. Kavallerietruppendivision)[4].

W strukturze organizacyjnej armii austro-węgierskiej podlegała bezpośrednio Naczelnemu Dowództwu (niem. Armeeoberkommando – AOK), wchodząc w skład korpusu armijnego[5].

Organizacja w sierpniu 1914

Komendanci dywizji

edytuj
  • FML Josef Freund von Arlhausen (1901[8] – 1904 → komendant miasta Wiednia[9])
  • gen. mjr Stephan Nachodský von Neudorf (1904[10] – 1 XII 1906 → stan spoczynku)
  • gen. mjr Desiderius Kolossváry de Kolosvár (1906[11] – 1907 → komendant 30 Dywizji Piechoty[12])
  • gen. mjr Hermann Georg Franz von Gemmingen (1907[13] – 1 XII 1913 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała kawalerii)
  • FML Georg von Lehmann (1913 – X 1915[14])
  • gen. mjr Maximilian von Schnehen (X 1915 – XII 1916[14])
  • gen. mjr Anton Leiter Edler von Lososina (XII 1916 – II 1917[14])
  • gen. mjr Rudolf von Dokonal (II 1917 – XI 1918[14])

Przypisy

edytuj
  1. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 131, 632, 636.
  2. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 133.
  3. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 137.
  4. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 159.
  5. Do 1917 roku nie tworzono w armii austro-węgierskiej samodzielnych wielkich jednostek konnych.
  6. W skład 6 Dywizjonu Artylerii Konnej wchodziły dwie baterie. Pierwsza bateria wchodziła w skład 5. Dywizji Kawalerii Honvedu.
  7. Skład oddziału: 4 ciężkie karabiny maszynowe, 3 oficerów i 57 żołnierzy obsługi.
  8. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 131.
  9. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 151, 159.
  10. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1905 ↓, s. 137, 161.
  11. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1907 ↓, s. 141, 165.
  12. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 164.
  13. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 141, 166.
  14. a b c d Komendanci dywizji ↓.

Bibliografia

edytuj
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Juliusz Bator, Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958.
  • Cavalry Divisional Commanders 1914-1918. [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2019-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-07)].