8 Dywizjon Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego
8 Samodzielny Dywizjon Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego[1] (8 sdarp) – pododdział artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego ludowego Wojska Polskiego (poczta polowa nr 83720).
Dywizjon został sformowany w październiku i listopadzie 1944 roku, w lesie na południe od wsi Kąkolewnica Wschodnia[2], w składzie 2 Armii, według sowieckiego etatu Nr 08/555 samodzielnego dywizjonu artyleryjskiego rozpoznania (ros. отдельный разведывательный артиллерийский дивизион). Podstawę formowania jednostki stanowiły rozkazy: Nr 50 Naczelnego Dowódcy WP z dnia 10 października 1944 roku o formowaniu związków i jednostek artylerii WP (...) oraz Nr 36 dowódcy 2 Armii z 20 października 1944 roku o formowaniu związków i jednostek pancernych oraz artylerii.
3 grudnia 1944 roku w Kąkolewnicy żołnierze dyonu złożyli przysięgę. 25 grudnia 1944 roku stan ewidencyjny liczył 235 żołnierzy, w tym 21 oficerów, 49 podoficer i 165 szeregowców. Do stanu etatowego brakowało 26 żołnierzy (10%).
W kwietniu i maju 1945 roku dywizjon, w składzie 2 Armii, wziął udział w operacji łużyckiej i praskiej. Po zakończeniu działań wojennych pododdział został skierowany do Poznania.
W październiku 1945 roku dyon został rozformowany, a na jego bazie utworzono baterię artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego, którą włączono w skład 82 Pułku Artylerii Ciężkiej.
W lutym 1946 roku 82 pac został przeformowany w 27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej. W strukturze dywizjonu została zachowana bateria artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego w składzie pięciu plutonów: topograficznego, rozpoznania dźwiękowego, liniowego, pomiarowo-rachunkowego i fotogrametrycznego. W lutym 1947 roku bateria została przeformowana na nowy etat. W jej składzie zorganizowano pluton rozpoznania topograficznego i pluton rozpoznania dźwiękowego oraz laboratorium fotogrametryczne.
Obsada personalna dowództwa dywizjonu[3]
- dowódca - mjr Jerzy Gawrikow[4] (od 15 XII 1944)
- zastępca dowódcy ds. polit.-wych. - ppor. Józef Dubasiewicz (od III 1945)
- szef sztabu:
Struktura organizacyjna sdarp według etatu Nr 08/555
- dowództwo
- bateria rozpoznania topograficznego
- dwie baterie rozpoznania dźwiękowego
- pluton rozpoznania optycznego
- pluton fotogrametryczny
Przypisy
edytuj- ↑ W dokumentach używano także nazw: 8 Dywizjon Artylerii Zwiadowczej, 8 Armijny Samodzielny Dywizjon Zwiadowczy, 8 Dywizjon Pomiarowy, 8 Samodzielny Dywizjon Artylerii Zwiadu.
- ↑ Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego s. 34.
- ↑ Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego s. 710.
- ↑ Władysław Ways, Regularne jednostki ... s. 145 podał, że dowódcą dyonu był kpt. Jerzy Gawrykow.
- ↑ Władysław Ways, Regularne jednostki ... s. 145 podał, że pierwszy szef sztabu nosił nazwisko Melin.
- ↑ Władysław Ways, Regularne jednostki ... s. 145 podał, że kpt. Wasyl Anurow pełnił obowiązki szefa sztabu do lutego 1945 roku.
- ↑ Władysław Ways, Regularne jednostki ... s. 145 podał, że Jan Swir, w stopniu porucznika, pełnił obowiązki szefa sztabu od lutego 1945 roku.
Bibliografia
edytuj- Igor Błagowieszczański, Artyleria ludowego Wojska Polskiego 1943-1945, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr specjalny 3 (66), Warszawa 1973
- Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3
- Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978
- Władysław Ways, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 2, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967