AMX-30francuski czołg podstawowy I generacji. Przed wprowadzeniem do uzbrojenia na początku lat 90. XX wieku czołgu Leclerc podstawowy sprzęt pancerny Armée de terre.

AMX-30
Ilustracja
AMX-30 w Musée des blindés de Saumur
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Atelier de Construction Roanne

Typ pojazdu

czołg podstawowy I generacji

Trakcja

gąsienicowa

Historia
Egzemplarze

3571 szt.

Dane techniczne
Silnik

12-cylindrowy silnik wysokoprężny Hispano-Suiza HS 110 o mocy 537 kW (720KM)

Pancerz

15 – 80 mm

Długość

9,48 m
6,59 m (kadłuba)

Szerokość

3,1 m

Wysokość

2,29 m (do stropu wieży)
1,5 m (kadłuba)

Prześwit

0,44 m

Masa

własna: 34 000 kg (AMX-30), 35 300 kg (AMX-30B2)
bojowa: 36 000 kg (AMX-30), 37 000kg (AMX-30B2)

Moc jedn.

20 KM/t (AMX-30)
18,9 KM/t (AMX-30B2)

Osiągi
Prędkość

65 km/h

Zasięg pojazdu

600 km

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

2,9 m

Ściany (wys.)

0,93 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa CN-105-F1 kalibru 105 mm (47 naboi)
1 x armata automatyczna kalibru 20 mm sprzężone z armatą (większość wozów)
1 x wkm kalibru 12,7 mm (sprzężony z armatą, w wozach bez działka 20mm)
1 x przeciwlotniczy karabin maszynowy AAT M52 kalibru 7,62 mm
Wyposażenie
2 x wyrzutnik granatów dymnych
Użytkownicy
Francja, Grecja, Cypr, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Wenezuela, Chile

Historia edytuj

Do połowy lat 50. formacje pancerne armii francuskiej i zachodnioniemieckiej wyposażone były głównie w amerykańskie M47 Patton, chociaż Francuzi dysponowali także sporą liczbą poniemieckich Panter, pozyskanych bezpośrednio po wojnie jako tymczasowe pojazdy dla odradzających się sił pancernych. Mniej więcej dziesięć lat po wojnie złożono zamówienie na nowy czołg, który miał wejść na uzbrojenie obu krajów – lżejszy i silniej uzbrojony od M47. Po kilku latach współpracę zakończono i postanowiono wprowadzić do uzbrojenia armii tych krajów odmienne typy czołgów. Do uzbrojenia armii francuskiej trafił AMX-30, a zachodnioniemieckiej Leopard 1.

Pierwsze egzemplarze seryjne AMX-30 opuściły fabryki w 1966 r. Połowa z czołgów tego typu miała trafić na eksport. Na podwoziu AMX-30 zbudowano wiele innych wozów bojowych, m.in. samobieżną wyrzutnię taktycznych pocisków rakietowych Pluton, samobieżne działo plot. AMX-30 DCA, haubicę samobieżną AMX Au F1 (GCT), czołg ewakuacyjny AMX-30D, oraz pojazdy inżynieryjne AMX-30EBG. Ostatecznie AMX-30 znalazł się na uzbrojeniu sił zbrojnych m.in. Francji, Hiszpanii, Jugosławii, Iraku, Arabii Saudyjskiej i Kataru.

Jakkolwiek AMX-30 był przez wiele lat krytykowany za przestarzałość, dowiódł swojej wysokiej wartości w czasie wojny w Zatoce Perskiej, gdzie zebrał doskonałe recenzje[potrzebny przypis]. W czasie Opération Daguet francuskie czołgi wystrzeliły łącznie 270 pocisków głównego kalibru. W Bitwie o Al-Khafji pancerne siły Kataru, używając AMX-30, zniszczyły trzy czołgi irackie, a zdobyły cztery, tracąc jeden czołg.

Bibliografia edytuj