Wikipedia

AZS-AWF Poznań (wioślarstwo)

Sekcja Wioślarska AZS-AWF Poznań – sekcja uczelnianego klubu sportowego działającego przy Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Sekcja działa od roku 1919 – pierwotnie przy środowiskowym klubie AZS Poznań. Do AZS-AWF Poznań, została wcielona z dniem 1 stycznia 1979 roku.

AZS-AWF Poznań
Ilustracja
Pełna nazwa

Sekcja Wioślarska AZS-AWF Poznań

Data założenia

1919 r.

Państwo

 Polska

Siedziba

Poznań

Adres

ul. Św. Rocha 9

Dyrektor

Błażej Kamola

Sekcje

wioślarstwo

Ilustracja
Klubowe barwy wioseł[1]
Strona internetowa
Czwórka podwójna AZS-AWF na Akademickich MP 2018
Akademiccy Mistrzowie Polski (4x, 2018) z trenerem B. Kamolą

Historia edytuj

Dwudziestolecie międzywojenne edytuj

Tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, na nowo utworzonym Uniwersytecie w Poznaniu, w dniu 5 listopada 1919 roku powstał Akademicki Związek Sportowy. Jeszcze w tym samym roku utworzona została sekcja wioślarska. Inicjatorami jej powstania byli studenci Uniwersytetu: W. Chmielewski, K. Karolczak, A, Mikołajewski, T. Smulkowski i K. Wojciechowski. Sekcją kierował kilkuosobowy Zarząd.

Do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich sekcja wioślarska przyjęta została w roku 1920[2]. Przez pierwszych kilka lat istnienia nie posiadała łodzi wyczynowych, ani własnej przystani. Korzystając z łodzi półwyścigowych, skupiała się na turystyce wioślarskiej. Klub początkowo dzierżawił część hangaru łodziowego od dyrekcji Gimnazjum im Karola Marcinkowskiego, a od 1925 roku korzystał z przystani Wojskowego Klubu Wioślarskiego. Zakup łodzi wyścigowych pozwolił na rozwój działalności wyczynowej klubu.

W ramach sekcji wioślarskiej AZS Poznań, w roku 1926 powstała sekcja kobieca. Była to pierwsza polska żeńska sekcja wioślarska w Poznaniu (dopiero dwa lata później powstał Poznański Klub Wioślarek).

W 1929 roku AZS Poznań podjął decyzję o budowie własnej przystani przy ul. Obrzyckiej nad Wartą. Inwestycję zakończono w roku 1931 – na przystani znajdował się hangar na łodzie, szatnie, warsztat szkutniczy i świetlica. Nie było jednak basenu wioślarskiego – korzystano z basenu w KW 04 Poznań.

W drugiej połowie lat 30. AZS Poznań stał się potęgą wioślarską. Sekcja wioślarska liczyła około 200 członków i była jedną z trzech najlepszych w kraju.

II wojna światowa edytuj

Działania wojenne wstrzymały działalność klubu i sekcji wioślarskiej. W trakcie wojny zginęło 42 członków poznańskiego AZS – część z nich było wioślarzami (m.in. w walkach o poznańską Cytadelę zginął Stanisław Kuryłłowicz). Wielu uczestniczyło w walkach na froncie i w konspiracji. Na podkreślenie zasługuje też udział późniejszego Prezesa AZS Poznań, Witalisa Ludwiczaka w organizacji na terenie obozu w Woldenbergu jenieckich igrzysk sportowych w 1944 roku (W. Ludwiczak był wyróżniającym się wioślarzem AZS Poznań, który zdobywał medale na regatach związkowych PZTW oraz hokeistą, olimpijczykiem z roku 1932 i 1936).

Okres po II wojnie edytuj

Do reaktywacji poznańskiego AZS doszło już w październiku 1945 roku. Sekcja wioślarska rozpoczęła działalność na wiosnę 1946 roku. Przystań nad Wartą uniknęła zniszczeń wojennych i zachowało się część sprzętu pływającego. W samym tylko roku 1946 przez sekcję przewinęło się kilkuset studentów poznańskich uczelni.

W kwietniu 1949 roku, po wielomiesięcznym zwalczaniu dotychczasowych władz akademickiego sportu, komunistyczne władze doprowadziły do przekształcenia Akademickiego Związku Sportowego w Akademickie Zrzeszenie Sportowe. Nowa organizacja miała władze pochodzące z państwowego nadania, a nie z wyboru. Wioślarstwo – jako sport „burżuazyjny” – nie było priorytetem władz. Pomimo tego, poznańska sekcja wioślarska kontynuowała działalność, a nawet odnosiła pewne sukcesy. W roku 1955 została zwycięzcą klasyfikacji klubowej na Akademickich Mistrzostwach Polski.

W roku 1957, w efekcie odwilży gomułkowskiej, AZS odzyskał nazwę Akademicki Związek Sportowy oraz względną niezależność. Sekcja wioślarska stała się sekcją wyczynową. Klub odnosił przez całe lata 60. i początek 70. znaczące sukcesy w rywalizacji krajowej. Zawodnicy reprezentowali też Polskę na imprezach międzynarodowych.

Kolejnym przełomem w działalności sekcji było wcielenie jej do utworzonego w roku 1976 wyczynowego klubu sportowego AZS-AWF Poznań. Miało miejsce w roku 1979 i było elementem odgórnie narzuconej przez GKKFiT reformy wyczynowego sportu akademickiego. Niewiele później, bo w roku 1982, do AZS-AWF Poznań przeszedł z Trytona Poznań trener Aleksandra Wojciechowskiego z grupą zawodników. Bardzo szybko przyniosło to szereg sukcesów sekcji. Zawodnicy zdobywali medale na Uniwersjadach i startowali w Mistrzostwach Świata Seniorów.

Przemiany ustrojowe roku 1989, zastały wioślarzy AZS-AWF Poznań w bardzo złej sytuacji materialnej. Sytuację pogorszył fakt, iż na początku lat 90. spłonęła przystań klubu nad Wartą i klub zmuszony jest odtąd wynajmować hangary nad Maltą[3]. Pomimo trudności, lata od 1992 do 2008 to okres największych osiągnięć poznańskich wioślarzy akademickich. Aż pięciu zawodników uczestniczyło w tym okresie w pięciu różnych igrzyskach olimpijskich, a ponadto zdobywali oni medale na międzynarodowych imprezach mistrzowskich.

Po Igrzyskach Olimpijskich w roku 2008, wyniki sekcji wioślarskiej zaczęły stopniowo się pogarszać, a liczba zawodników zmniejszać. Apogeum kryzysu miało miejsce w roku 2014, gdy zawodnicy nie zdobyli żadnych punktów do drużynowej klasyfikacji PZTW. Po zatrudnieniu trenera B. Kamoli sytuacja szybko uległa poprawie. Począwszy od roku 2016 sekcja odnotowuje coraz większe sukcesy, a coraz więcej jego wioślarzy trafia do reprezentacji narodowej w młodszych kategoriach wiekowych. Klub skupia się na pracy z własnymi wychowankami.

Galeria edytuj

  •  
    Przystań klubowa w 1935
  •  
    Dwójka ze sternikiem S. Kuryłłowicz, L. Manitius, st. M. Bącler
  •  
    Zawodnicy przed przystanią w 1938
  •  
    Czwórka bez sternika – Mistrzowie Polski z 1939
  •  
    Pomost przy przystani w 1947

Wyniki sportowe edytuj

Osiągnięcia przedwojenne edytuj

Przed II wojną światową poznańscy wioślarze AZS byli ścisłej czołówce krajowej. Ich osady zdołały zdobyć aż pięć tytułów Mistrzów Polski. Było to znaczącym osiągnięciem – pod względem ilości tych tytułów, byli przed wojną szóstym klubem wioślarskim w Polsce (w dwudziestoleciu międzywojennym w czasie mistrzostw PZTW tylko w niektórych rozgrywanych konkurencjach przyznawano tytuły Mistrzów Polski, a konkurencji było dużo mniej niż obecnie). Mistrzostwo Polski dla AZS Poznań zdobyli:

  • czwórka ze sternikiem w 1927 r. w składzie: S. Drozd, W. Szenkler, J. Talarczyk, J. Wysiatycki, st. J. Mazurek,
  • dwójka ze sternikiem w 1937 r. w składzie: S. Kuryłłowicz, L. Manitius, st. M. Bącler,
  • czwórka bez sternika w 1937 r. w składzie: A. Ronke, A. Stilter, J. Tereszwili, J. Trzciński,
  • dwójka ze sternikiem w 1938 r. w składzie: S. Kuryłłowicz, L. Manitius, st. M. Bącler,
  • czwórka bez sternika w 1939 r. w składzie: T. Konieczny, A. Ronke, A. Stilter, J. Trzciński.

Ponadto w konkurencjach „mistrzowskich”, AZS Poznań zajął dwa drugie miejsca (8+ w 1937 i 2– w 1939) oraz cztery trzecie miejsca (4+ w 1925 i 1926 oraz 8+ w 1927 i 1936).

W przedwojennej rywalizacji międzynarodowej zawodnicy AZS Poznań, reprezentując Polskę, osiągnęli następujące sukcesy:

  • W 1927 klubowa czwórka ze sternikiem (S. Drozd, W. Szenkler, J. Talarczyk, J. Wysiatycki, st. J. Mazurek) zajęła na Mistrzostwach Europy w Como VI miejsce.
  • W 1937 klubowa dwójka ze sternikiem (S. Kuryłłowicz, L. Manitius, st. M. Bącler) zdobyła na Mistrzostwach Europy w Amsterdamie brązowy medal.
  • Dodatkowo w 1937 na Akademickich Mistrzostwach Świata w Paryżu startowała dwójka ze sternikiem Kuryłłowicz, Manitius, st. Bącler (zdobyła   złoty medal), a w reprezentacyjnej ósemce startowali Ronke, Stilter, Tereszwili i Z. Wieczorek (ósemka zdobyła   srebrny medal).

W ogólnopolskiej rywalizacji PZTW, sekcja wioślarska AZS Poznań klasyfikowana była od roku 1926. W dwudziestoleciu międzywojennym, w poszczególnych latach uzyskała następujące wyniki w klasyfikacji klubowej (dane według tabel punktacyjnych PZTW za poszczególne lata - podane zostało miejsce i ilość klubów, które zdobyły w regatach punkty):

  • w 1926 - 7 miejsce na 14 klubów[4],
  • w 1927 - 5 miejsce na 15 klubów[4],
  • w 1928 nie została sklasyfikowana[5],
  • w 1929 – 18 miejsce na 19 klubów[6],
  • w 1930 – 14 miejsce na 22 kluby[7],
  • w 1931 nie została sklasyfikowana[8],
  • w 1932 – 12 miejsce na 27 klubów[9],
  • w 1933 – 33 miejsce na 42 kluby[10],
  • w 1934 – 13 miejsce na 41 klubów[11],
  • w 1935 – 5 miejsce na 46 klubów[12],
  • w 1936 – 10 miejsce na 42 kluby[13],
  • w 1937 –   2 miejsce na 41 klubów[14],
  • w 1938 –   2 miejsce na 44 kluby[15],
  • w 1939 –   3 miejsce na 36 klubów[16].

Warto zauważyć, iż wiele klubów w rywalizacji tej w poszczególnych latach nie uczestniczyło lub nie zdołało w danym roku zdobyć punktów.

Osiągnięcia powojenne edytuj

Największymi sukcesami sekcji wioślarskiej był po wojnie udział jej pięciu zawodników w pięciu różnych igrzyskach olimpijskich (na przestrzeni lat 1992-2008). Oprócz tego inni zawodnicy AZS Poznań, a następnie AZS-AWF Poznań, uczestniczyli m.in. w:

  • Mistrzostwach Europy: w Poznaniu w 1958 (klubowa czwórka ze sternikiem kobiet), w Pradze w 1961 (A. Kaszubkiewicz na ósemce), w Moskwie w 1973 (H. Pracharczyk w ósemce).
  • Mistrzostwach Świata: w Lucernie w 1974 (H. Pracharczyk w ósemce i R. Drygas w czwórce podwójnej), w Nottingam w 1975 (R. Drygas w czwórce podwójnej).
  • Licznych Uniwersjadach, na których zdobywali wiele medali.

Ostatnimi poważnymi sukcesami sekcji były V miejsce Przemysława Wanata na Mistrzostwach Świata Juniorów w Račicach w 2018 roku na ósemce[17], srebrny medal Krzysztofa Jagodzińskiego na Mistrzostwach Europy Juniorów w Essen w 2019 na ósemce[18] oraz srebrny medal Cezarego Litki na Mistrzostwach Europy Juniorów w Belgradzie w 2020 na dwójce podwójnej[19][20].

Według punktacji Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, AZS-AWF Poznań w ostatnich latach zajął następujące miejsca w klasyfikacji drużynowej:

  • w roku 1997 – 15 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[21],
  • w roku 1998 – 12 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[22],
  • w roku 1999 – 12 miejsce na 32 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2000 – 12 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2001 – 14 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2002 – 10 miejsce na 33 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2003 – 16 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2004 – 11 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2005 – 12 miejsce na 36 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2006 – 14 miejsce na 34 sklasyfikowane kluby[23],
  • w roku 2007 – 13 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2008 – 14 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2009 – 19 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2010 – 17 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2011 – 22 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2012 – 19 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2013 – 32 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[23],
  • w roku 2014 klubu nie sklasyfikowano[24],
  • w roku 2015 – 33 miejsce na 38 sklasyfikowanych klubów[25],
  • w roku 2016 – 26 miejsce na 37 sklasyfikowanych klubów[26],
  • w roku 2017 – 25 miejsce na 35 sklasyfikowanych klubów[27],
  • w roku 2018 – 21 miejsce na 36 sklasyfikowanych klubów[28].

Najwybitniejsi zawodnicy edytuj

W historii sekcji wioślarskiej AZS-AWF Poznań (a wcześniej AZS Poznań), najwybitniejszymi zawodnikami byli:

Patryk Brzeziński – olimpijczyk z Pekinu w 2008 roku, mistrz Europy. Odniósł następujące sukcesy[29]:

Piotr Tobolski – olimpijczyk z Moskwy w 1980 roku. Jego wyniki[30]:

  • 1980 –   Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – dwójka podwójna – VI miejsce,
  • 1981 – Mistrzostwa Świata Seniorów, Monachium – dwójka podwójna – V miejsce,
  • 1984 – Akademickie Mistrzostwa Świata, Mediolan – czwórka podwójna –   złoto na 500m i   brąz na 2000m.
  • wielokrotny mistrz Polski.

Michał Wojciechowski – wychowanek klubu, olimpijczyk z Sydney w 2000 roku. Odniósł następujące sukcesy[31]:

  • 2000 –   Igrzyska Olimpijskie, Sydney – czwórka podwójna – VIII miejsce,
  • 1996 – Nations Cup, Hazewinkel – czwórka podwójna –   brązowy medal,
  • 1998 – Mistrzostwa Świata Seniorów, Kolonia – czwórka podwójna – VI miejsce,
  • wielokrotny mistrz Polski.

Jarosław Janowski – olimpijczyk z Barcelony w 1992 roku. Jego wyniki[32]:

  • 1992 –   Igrzyska Olimpijskie, Barcelona – czwórka podwójna – XI miejsce,
  • 1991 – Mistrzostwa Świata Seniorów, Wiedeń – czwórka podwójna – VII miejsce,
  • 1992 – Akademickie Mistrzostwa Świata, Poznań – czwórka podwójna –     złoto na 500m i 2000m.
  • wielokrotny mistrz Polski.

Adam Wojciechowski – wychowanek klubu, olimpijczyk z Aten w 2004 roku. Odniósł następujące sukcesy[33]:

  • 2004 –   Igrzyska Olimpijskie, Ateny – dwójka podwójna – odpadł w repasażach,
  • 2002 – World Rowing U23, Genua – dwójka podwójna –   srebrny medal,
  • wielokrotny mistrz Polski.

Stanisław Kuryłłowicz, Lech Manitius i sternik Mieczysław Bącler – pływający na dwójce ze sternikiem najbardziej utytułowani zawodnicy okresu przedwojennego. Wyniki tej osady:

  • 1937 – Mistrzostwa Europy, Amsterdam –   brązowy medal,
  • 1937 – Akademickie Mistrzostwa Świata, Paryż –   złoty medal,
  • dwa tytuły Mistrzów Polski,

Stanisław Kurryłowicz był wychowankiem KW 04 Poznań i przed przejściem do AZS Poznań uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Barwy wioseł PZTW zestawienie.
  2. ↑ Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 273, ISBN 83-915043-0-1
  3. ↑ Historia klubu wioslarstwo.poznan.pl [dostęp: 2019-02-25]
  4. ↑ a b Sport Wodny 1928, Nr 5 s. 68 http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/plain-content?id=353158 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa] [dostęp: 2019-02-25]
  5. ↑ Sport Wodny, 1930 Nr 3 s. 76 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  6. ↑ Sport Wodny 1930 Nr 3 s. 76 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  7. ↑ Sport Wodny 1930 Nr 14 s. 276 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  8. ↑ Sport Wodny 1931 Nr 13 s. 200 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  9. ↑ Sport Wodny 1932 Nr 14 s. 270 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-21]
  10. ↑ Sport Wodny 1933 Nr 20, s. 395 Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  11. ↑ Sport Wodny 1934 Nr 22, s. 426 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  12. ↑ Sport Wodny 1935 Nr 18, s. 360 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  13. ↑ Tabela Punktacyjna za 1936. Sport Wodny 1936, Nr 19 s. 350. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  14. ↑ Tabela Punktacyjna za 1937. Sport Wodny 1937, Nr 22. Pomorska Biblioteka Cyfrowa) [dostęp: 2019-02-25]
  15. ↑ Tabela Punktacyjna w 1938, Sport Wodny, 1938, nr 20, s. 304 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  16. ↑ Tabela Punktacyjna w 1939, Sport Wodny, 1939 nr 227, s. 215-217. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-02-25]
  17. ↑ Wyniki zawodnika z worldrowing.com (ang.) [dostęp: 2019-03-04]
  18. ↑ Zestawienie medalistów Mistrzostw Europy Juniorów pztw.pl [dostęp: 2020-03-24]
  19. ↑ Mistrzostwa Europy Juniorów w Belgradzie: trzy medale dla Polski, pztw.pl [dostęp: 2020-09-30
  20. ↑ Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwa Europy Juniorów w Belgradzie, [http://pztw.pl/aktualnosci/wiadomosci/1263-sklad-reprezentacji-polski-na-mistrzostwa-europy-juniorow-w-belgradzie pztw.pl] [dostęp: 2020-09-30
  21. ↑ PZTW 1998. Wioślarski Informator sportowy.
  22. ↑ 80 lat PZTW. Wioślarski Informator sportowy 1999.
  23. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Sprawozdania Zarządu PZTW za lata 1999-2013, Biblioteka PZTW.
  24. ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2014 rok’’, s. 210, [https://web.archive.org/web/20190213064203/https://bip.msit.gov.pl/download/2/6191/BIPPolskiZwiazekTowarzystwWioslarskichsprawozdaniemerytoryczneza2014r.pdf bip.msit.gov.pl] [dostęp: 2019-02-20].
  25. ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2015 rok’’, s. 255, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2019-02-20].
  26. ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2016 rok’’, s. 214, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2019-02-20].
  27. ↑ ’’Sprawozdanie Zarządu PZTW za 2017 rok’’, s. 212, bip.msit.gov.pl [dostęp: 2019-02-20].
  28. ↑ klasyfikacja nieoficjalna – za stroną: Bydgostii Bydgoszcz [dostęp: 2019-02-20].
  29. ↑ Wyniki zawodnika z worldrowing.com (ang.) [dostęp: 2019-02-26]
  30. ↑ Sylwetka na portalu olimpijski.pl [dostęp: 2019-02-26]
  31. ↑ Wyniki zawodnika z worldrowing.com (ang.) [dostęp: 2019-02-26]
  32. ↑ Sylwetka zawodnika na portalu olimpijski.pl [dostęp: 2019-02-26]
  33. ↑ Wyniki zawodnika z worldrowing.com (ang.) [dostęp: 2019-02-26]

Bibliografia edytuj

  • Ryszard Kobendza, Zarys działalności sekcji wioślarskiej AZS Poznań w latach 1919-1939, Komisja Historyczna PZTW, Warszawa 1990.
  • Ryszard Wryk, 90 lat Akademickiego Związku Sportowego w Poznaniu, Poznań 2009, ISBN 978-83-7510-485-1.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=AZS-AWF_Poznań_(wioślarstwo)&oldid=73338414”