Abbas al-Fasi
Abbas al-Fasi, arab. عباس الفاسي (ur. 18 września 1940 w Berkane) – marokański polityk i dyplomata, premier Maroka od 19 września 2007 do 29 listopada 2011. Lider Partii Niepodległości.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Maroka | |
| Okres |
od 19 września 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Kariera polityczna edytuj
Al-Fasi w 1963 został absolwentem prawa na Uniwersytecie Mohammeda V w Rabacie. W czasie studiów, w 1961 stanął na czele Związku Marokańskich Studentów[1].
W 1974 wszedł w skład komitetu wykonawczego Partii Niepodległości. W 1984 został po raz pierwszy deputowanym do parlamentu. W latach 1977–1981 zajmował stanowisko ministra mieszkalnictwa, a następnie od 1981 do 1985 ministra rzemiosła i spraw społecznych[1].
1 października 1985 został mianowany ambasadorem w Tunezji i reprezentantem Maroka przy Lidze Państw Arabskich. Od stycznia do lipca 1990 reprezentował Maroko w sekretariacie Unii Arabskiego Maghrebu. W latach 1990–1994 był ambasadorem w Paryżu[1].
W lutym 1998 został liderem Partii Niepodległości, zajmując stanowisko jej sekretarza generalnego[1].
6 września 2000 objął stanowisko ministra zatrudnienia i rozwoju społecznego. Od 2002 do września 2007 był ministrem stanu (stanowisko pośrednie między premierem a ministrem) w gabinecie premiera Drissa Jettou[1].
Premier 2007–2011 edytuj
W wyborach parlamentarnych 7 września 2007 Partia Niepodległości odniosła zwycięstwo, zdobywając 52 mandaty, najwięcej ze wszystkich ugrupowań. 19 września 2007 król Mohamed VI, po uprzednich rozmowach z liderami największych 6 partii politycznych, mianował al-Fasiego nowym szefem rządu[2].
17 kwietnia 2010 premier Abbas al-Fasi przyleciał do Krakowa na uroczystości pogrzebowe prezydenta Lecha Kaczyńskiego, pomimo zamkniętej przestrzeni lotniczej nad większą częścią Europy, co zostało spowodowane erupcją wulkanu Eyjafjallajökull. Jego lot odbył się zgodnie z zasadami VFR, na wysokości poniżej 6000 m[3][4].
W wyborach parlamentarnych 25 listopada 2011 Partia Niepodległości zajęła drugie miejsce, zdobywając 60 mandatów. 29 listopada 2011 stanowisko szefa rządu objął lider zwycięskiej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju, Abdelilah Benkirane[5][6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Biographie : Le Chef du gouvernement M. Abbas El Fassi. pm.gov.ma. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-09)]. (fr.).
- ↑ Morocco's king names veteran politician as next PM. canada.com, 19 września 2007. [dostęp 2011-11-30]. (ang.).
- ↑ Część delegacji już na miejscu. Niektórzy docierają drogą lądową. gazeta.pl, 17 kwietnia 2010. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-20)]. (pol.).
- ↑ roczystości pożegnalne w Krakowie – relacja – Polityka.pl. polityka.p, 18 kwietnia 2010. [dostęp 2011-11-30]. (pol.).
- ↑ Islamists win most seats in Moroccan vote. Reuters, 27 listopada 2011. [dostęp 2011-11-29]. (ang.).
- ↑ Moroccan king appoints Benkirane as PM. thenews.com.pk, 30 listopada 2011. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona rządu.. pm.gov.ma. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)].[zarchiwizowano z tego adresu (2011-07-15)]