Abdelhafid Benchabla

algierski bokser amatorski

Abdelhafid Benchabla (ar. عبد الحفيظ بن شبلة; ur. 26 września 1986) − algierski bokser amatorski, mistrz Afryki (2009) i złoty medalista igrzysk afrykańskich w wadze półciężkiej (2011, 2015) oraz wadze ciężkiej (2019), trzykrotny olimpijczyk (2008, 2012, 2016).

Abdelhafid Benchabla
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 września 1986
Zemmouri

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Algieria
Igrzyska afrykańskie
złoto Maputo 2011 boks (waga półciężka)
złoto Brazzaville 2015 boks (waga półciężka)
złoto Rabat 2019 boks (waga ciężka)
srebro Algier 2007 boks (waga półciężka)
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Pescara 2009 boks (waga półciężka)
Mistrzostwa Afryki
złoto Vacoas 2009 waga półciężka

Sportowa kariera edytuj

Jego pierwszym seniorskim sukcesem było wywalczenie na początku 2007 roku mistrzostwa kraju w wadze półciężkiej[1]. Kilka miesięcy później zdobył też srebrny medal Igrzysk afrykańskich w Algierze.

W styczniu 2008 roku wygrał turniej kwalifikacyjny w Algierze i zapewnił sobie prawo udziału na igrzyskach olimpijskich. W Pekinie wygrał pierwsze dwie walki, po czym odpadł w ćwierćfinale, przegrywając na punkty z późniejszym złotym medalistą, Zhangiem Xiaopingiem (7:12).

W 2009 roku wygrał mistrzostwa krajów arabskich w Kairze[2], tryumfował w mistrzostwach Afryki na Mauritiusie, a także zdobył srebrny medal igrzysk śródziemnomorskich w Pescarze[3]. W tym samym roku zadebiutował też na mistrzostwach świata w Mediolanie (odpadł w 1/8 finału).

W 2010 roku został zaangażowany przez południowokoreański klub Pohang Poseidons i wystąpił w inauguracyjnym sezonie World Series of Boxing (WSB) − zawodowej ligi AIBA. Wygrał w niej wszystkie ze swoich 7 walk, w tym w maju 2011 roku finałową z Francuzem Ludoviciem Groguhe, zostając indywidualnym mistrzem WSB w wadze półciężkiej. Dzięki temu zapewnił sobie również kwalifikację na igrzyska olimpijskie w Londynie[4].

We wrześniu 2011 w Maputo, w swoim drugim występie na igrzyskach afrykańskich, zdobył złoty medal, pokonując w finale na punkty Nigeryjczyka Lukmona Lawala.

W turnieju olimpijskim w Londynie, podobnie jak cztery lata wcześniej w Pekinie, dotarł do ćwierćfinału. Przegrał w nim przez decyzję z Ukraińcem Ołeksandrem Hwozdykiem.

W 2015 obronił tytuł mistrza igrzysk afrykańskich[5], wyczyn ten ponownie powtórzył w ramach igrzysk tegoż kontynentu rozgrywanych w 2019 roku (złoto tym razem wywalczył w kategorii wagowej do 91 kg)[6].

Przypisy edytuj

  1. Algerian National Championships 2007. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-23]. (ang.).
  2. Arab Championships 2009. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-23]. (ang.).
  3. 16.African Championships. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-23]. (ang.).
  4. Olympic Qualification for Derevyanchenko and Benchabla Closes Inaugural Season. worldseriesboxing.com, 28 maja 2011. [dostęp 2012-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-16)]. (ang.).
  5. 11.All-Africa Games - Brazzaville, Congo - September 6-11 2015. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2023-11-12]. (ang.).
  6. All-Africa Games 2019 Results. amateur-boxing.strefa.pl, 2019-08-30. s. 33. [dostęp 2023-11-16]. (ang.).

Bibliografia edytuj