Abriek (1896)

rosyjski krążownik torpedowy

Abriek (ros. Абрек) – rosyjski krążownik torpedowy z lat 90. XIX wieku. Okręt został zwodowany 23 maja 1896 roku w stoczni Crichton w Åbo, a do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego został wcielony we wrześniu 1897 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. Od 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy, zaś w 1908 roku została przekazana straży granicznej. Po wybuchu I wojny światowej okręt zmobilizowano i znów pełnił funkcje łącznikowe. W grudniu 1918 roku jednostka została przystosowana do roli okrętu ratowniczego, a od 1926 roku na powrót pełniła funkcję okrętu łącznikowego. W 1940 roku okręt stał się hulkiem, a w 1948 roku został złomowany.

Abriek
Абрек
Ilustracja
„Abriek” w Tulonie między 1895 a 1917 rokiem
Klasa

krążownik torpedowy / kanonierka torpedowa

Historia
Stocznia

Crichton, Åbo

Położenie stępki

czerwiec 1895

Wodowanie

23 maja 1896

 MW Imperium Rosyjskiego
Wejście do służby

wrzesień 1897

 Flota Czerwona
Los okrętu

hulk w 1940, złomowany w 1948

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 535 ton
pełna: 675 ton

Długość

65,53 metra

Szerokość

7,75 metra

Zanurzenie

3,2–3,35 metra

Materiał kadłuba

stal

Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
4 kotły
moc 4500 KM, 2 śruby
Prędkość

21,2 węzła

Zasięg

2000 Mm przy prędkości 12 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 75 mm (2 × I)
4 działa kal. 47 mm (4 × I)
8 torped
Wyrzutnie torpedowe

2 × 450 mm (2 × I)

Opancerzenie
pokład: 13 mm
Załoga

88

Projekt i budowa edytuj

„Abriek” był krążownikiem torpedowym[a], stanowiącym ulepszony wariant pierwszej jednostki tej klasy w Rosji – „Lejtienant Iljin”, o poprawionej dzielności morskiej[1][3]. Okręt zbudowany został w stoczni Crichton w Åbo[1][3]. Stępkę jednostki położono w czerwcu 1895 roku, a zwodowany został 23 maja 1896 roku[1][2]. Koszt budowy okrętu wyniósł w przeliczeniu 53 600 £[4][5].

Dane taktyczno-techniczne edytuj

 
„Abriek” (z prawej) w trakcie budowy w 1897 roku

Okręt był krążownikiem torpedowym o kadłubie wykonanym ze stali[4][5]. Długość całkowita wynosiła 65,53 metra, szerokość 7,75 metra i zanurzenie 3,2–3,35 metra[1][3]. Wyporność normalna wynosiła 535 ton, zaś pełna 675 ton[1][3]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4500 KM, do której parę dostarczały cztery kotły Normanddu Temple[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 21,2 węzła[1][3]. Okręt mógł zabrać zapas węgla o maksymalnej masie 120 ton, co zapewniało zasięg wynoszący 2000 Mm przy prędkości 12 węzłów[1][3]. Jednostka miała dwa stery[6].

Jednostka wyposażona była w dwie pojedyncze nadwodne wyrzutnie torped kalibru 450 mm: jedną stałą na dziobie oraz jedną obracalną na pokładzie, z łącznym zapasem ośmiu torped[1][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działa kalibru 120 mm L/48 Canet oraz cztery pojedyncze działa trzyfuntowe Hotchkiss M1885 L/40 kalibru 47 mm[1][3]. Opancerzenie pokładu wynosiło 13 mm[4][5][b].

Załoga okrętu liczyła 88 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3][c].

Służba edytuj

„Abriek” został wcielony do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego we wrześniu 1897 roku[1]. Jednostka weszła w skład Floty Bałtyckiej[4][5]. Od października 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy[3]. We wrześniu 1908 roku z pokładu okrętu zdemontowano obydwa działa kalibru 120 mm, dwa działa kalibru 47 mm i wyrzutnie torped, instalując w zamian cztery pojedyncze działa kalibru 57 mm L/50 Hotchkiss; po tym przezbrojeniu jednostka została przekazana straży granicznej[2][3]. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 roku okręt zmobilizowano i znów pełnił funkcje łącznikowe[2][3]. W grudniu 1918 roku jednostka została przystosowana do roli okrętu ratowniczego, którą sprawowała do 1921 roku[2][3]. Wówczas została po raz drugi przezbrojona: zdjęto wszystkie działa kalibru 57 i 47 mm, montując w ich miejscu dwa działa kalibru 120 mm L/48 Canet, działo kalibru 37 mm L/20 Hotchkiss oraz karabin maszynowy kalibru 7,62 mm L/94[3]. Od kwietnia 1926 roku „Abriek” na powrót pełnił rolę okrętu łącznikowego[2][3]. W czerwcu 1940 roku okręt został przystosowany do pełnienia funkcji hulku, a w 1948 roku został złomowany[3][d].

Uwagi edytuj

  1. Z racji niewielkich rozmiarów klasyfikowanym także jako kanonierka torpedowa[1][2].
  2. Identycznie podaje Brassey 1912 ↓, s. 232. Brak informacji o opancerzeniu w innych opracowaniach.
  3. Jane 1970 ↓, s. 249 podaje, że załoga liczyła 109 osób.
  4. Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 203 podaje, że okręt złomowano w latach 20., zaś Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 297 informuje, że stało się to około 1946 roku.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 203.
  2. a b c d e f Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 297.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q Gogin 2022 ↓.
  4. a b c d Leyland 1900 ↓, s. 274.
  5. a b c d Leyland i Brassey 1906 ↓, s. 270.
  6. Jane 1970 ↓, s. 249.

Bibliografia edytuj

  • Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: ABREK torpedo cruiser (1897). Navypedia. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 1905/6. Fred T. Jane (red.). New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
  • The Naval Annual, 1900. J. Leyland (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).
  • The Naval Annual, 1906. J. Leyland, T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1906. (ang.).
  • The Naval Annual, 1912. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1912. (ang.).