Acetylenek miedzi(II)

Acetylenek miedzi(II)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	diwęglik(2−) miedzi(2+)
	Inne nazwy i oznaczenia
	acetylenek miedzi(II), acetylenek miedziowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CuC; 2
Inne wzory	−(Cu−C≡C); n−
Masa molowa	87,57 g/mol
Wygląd	brązowoczarny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	12540-13-5
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	nierozpuszczalny
Temperatura rozkładu	100 °C (wybuchowo)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Podobne związki
Inne kationy	Cu; 2C; 2
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Acetylenek miedzi(II), CuC
2 – miedzioorganiczny związek chemiczny z grupy acetylenków będący w rzeczywistości polimerem. Brązowoczarny proszek, nierozpuszczalny w wodzie, wyjątkowo czuły na wstrząsy, ogrzewanie i tarcie – nawet łagodne uderzenie lub ogrzanie może spowodować wybuch. W stanie suchym jest palny i bardziej podatny na wstrząsy i ogrzewanie niż acetylenek miedzi(I)^[1].

Otrzymywany jest poprzez przepuszczanie par acetylenu nad wodnym roztworem amoniakalnej soli miedzi. Stosowany jest w spłonkach detonujących^[1] oraz jako katalizator podczas syntezy butynodiolu (HO−CH
2−C≡C−CH
2−OH) i alkoholu propargilowego, w reakcji addycji formaldehydu do acetylenu^[3]:

HC≡CH + H
2C=O → HC≡C−CH
2−OH

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
↑ David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4–61, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ JürgenJ. Falbe JürgenJ. i inni, Alcohols, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2000, s. 22, DOI: 10.1002/14356007.a01_279 (ang.).

[Patnaik-1] PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).

[Lide-2] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4–61, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[Bahrmann-3] JürgenJ. Falbe JürgenJ. i inni, Alcohols, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2000, s. 22, DOI: 10.1002/14356007.a01_279 (ang.).

[1]

[2]

[3]