Acetylenek srebra

związek chemiczny

Acetylenek srebrametaloorganiczny związek chemiczny z grupy acetylenków. Występuje w formie białego proszku. Na powietrzu samoistnie eksploduje po podgrzaniu do 120–140 °C[1] (dla acetylenku srebra wytrącanego z roztworów obojętnych wyznaczono 225 °C[2], wartość ta dotyczy jednak najprawdopodobniej jednego z jego kompleksów z azotanem srebra[3]). W postaci czystej jest bardzo niebezpieczny, rozkłada się wybuchowo pod wpływem światła, dlatego często występuje jako mniej niebezpieczna mieszanina acetylenku srebra i azotanu srebra. Otrzymywany w reakcji działania acetylenu na wodny roztwór soli srebra(I), np. azotanu srebra[4]:

Acetylenek srebra
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Ag2C2

Inne wzory

Ag−C≡C−Ag

Masa molowa

239,76 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

7659-31-6

Podobne związki
Podobne związki

acetylenki: Cu2C2, CuC2, CaC2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
2Ag+ + C2H22H+ + Ag2C2

Wyjątkowo wrażliwy na bodźce zewnętrzne, suchy potrafi eksplodować nawet w wyniku wstrząśnięcia czy ugniecenia, z tego powodu nie jest stosowany jako materiał inicjujący lub detonator.

Przypisy edytuj

  1. a b A. Stettbacher. Neuere Initialexplosivstoffe. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 11, s. 1-4, 1916. (niem.). 
  2. R. Stadler. Analytische und sprengstofftechnische Untersuchungen an Azetylensilber. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 33, s. 304, 1938. (niem.). 
  3. Basil T. Fedoroff, Henry A. Aaronson, Earl F. Reese, Oliver E. Sheffield, George D. Clift: Encyclopedia of Explosives and Related Items. T. 1. New Jersey, USA: U.S. Army Research and Development Command, TACOM, ARDEC, Warheads, Energetics and Combat Support Center, Picatinny Arsenal, 1960, s. A79. LCCN 61-61759. (ang.).
  4. G.-C. Guo, Q.-G. Wang, G.-D. Zhou, T.C.W. Mak. Synthesis and characterization of Ag2C2·2AgClO4·2H2O: a novel layer-type structure with the acetylide dianion functioning in a μ6112222 bonding mode inside an octahedral silver cage. „Chem. Commun.”, s. 339–340, 1998. DOI: 10.1039/a708439k.