Ada Rohowcewa

Ada Rohowcewa
Ада Миколаївна Роговцева
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1937 ; Głuchów
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Kostiantyn Stepankow (1928–2004)
Lata aktywności	od 1956
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ada Mykołajiwna Rohowcewa (ukr. Ада Миколаївна Роговцева; ur. 16 lipca 1937 w Głuchowie, w obwodzie czernihowskim, Ukraińska SRR) – ukraińska aktorka teatralna i filmowa. Ludowa Artystka Ukraińskiej SRR (1967) i ZSRR (1978). Bohater Ukrainy (2007). Znajduje się na liście najbardziej znanych kobiet dawnej i współczesnej Ukrainy^[1].

Życiorys edytuj

Ada urodziła się w Głuchowie. Ojciec Mykoła Iwanowycz Rohowcew miał dwa wyższe wykształcenia, ukończył instytuty przemysłowy i rolniczy, przed wojną pracował w NKWD. Matka, Anna Mytrofaniwna Zajkowska, specjalistka od agronomii^[2].

Ada ukończyła Szkołę Podstawową nr 10 w Połtawie, od 1954 do 1959 roku studiowała w Instytucie Teatru im. Iwana Karpenki-Karego w Kijowie.

W 1958 roku rozpoczęła karierę zawodową na scenie Kijowskiego Narodowego Akademickiego Teatru Dramatu Rosyjskiego im. Lesi Ukrainki, gdzie pracowała ponad 35 lat.

Po odejściu z Kijowskiego Narodowego Akademickiego Teatru Dramatu Rosyjskiego im. Lesi Ukrainki koncertowała z programami koncertowymi i teatrami kameralnymi. W Kijowskim Teatrze Akademickim Dramatu i Komedii na Lewym Brzegu występowała w spektaklach „Różowy most” i „Wasia powinien zadzwonić”, które wyreżyserowała jej córka Kateryna Stepankowa.

Profesor w Narodowym Uniwersytecie Kultury, uczyła w Kijowskim Instytucie Teatralnym im. Iwana Karpenki-Karego. Jedna z jej uczennic Hałyna Kyjaszko jest znaną ukraińsko-holenderską aktorką, prezenterką telewizyjną, modelką. Członek KPZR od 1967 roku, ponad 20 lat była członkiem biura partyjnego, została wybrana sekretarzem komitetu partyjnego teatru i delegowana na XXVII Kongres KPZR. Członek Komitetu Narodowej Nagrody Tarasa Szewczenki Ukrainy (od grudnia 2016)^[3].

Dorobek teatralny edytuj

W 2003 roku Ada Rohowceva i Kateryna Stepankowa zagrali w sztuce Melodie Warszawskie-2. Wśród najsłynniejszych ról teatralnych:

1959 – Młodość Poli Wichrowej (ukr. Юність Полі Вихрової), rola główna: Pola.
1967 – Melodie Warszawskie (ukr. Варшавська мелодія), rola: Helena Modlewska (w tej roli wystąpiła na scenie ponad 700 razy).
1971 – Ktoś musi (ukr. Хтось мусить), rola: Kława.
1975 – Rosyjskie ludzie (ukr. Російські люди), rola: Walia.
1978 – Gospodyni (ukr. Хазяйка), rola: Gawrilenkowa.
1983 – Filumena Marturano (ukr. Філумена Мартурано), rola główna.
1983 – Per Gyunt (ukr. Пер Ґюнт), rola: wszystkie role kobiece: Oze, Solveig, kobieta w zieleni, Ingrid, Anitra, lekarz w wariatkowie.
1986 – Matka Courage i jej dzieci (ukr. Матінка Кураж і її діти), rola: Matka Courage.

Dorobek filmowy edytuj

1970 – Salut, Maria! (ukr. Салют, Маріє!), rola: Maria. Reżyser: Iosif Chejfic.
1972 – Oswajanie ognia (ukr. Приборкання вогню), rola: Natalia Baszkircewa. Reżyser: Daniił Chrabrowicki.
1980 – Szerszeń (ukr. Овід), rola: Julia. Reżyser: Mykoła Maszczenko.
2007 – Kaukaz (ukr. Кавказ), rola: Maria. Reżyser: Fərid Hümbətov.
2009 – Taras Bulba (ukr. Тарас Бульба), rola: żona Tarasa. Reżyser: Władimir Bortko.

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Ada Rohowcewa w bazie IMDb (ang.)
Ada Rohowcewa w bazie Filmweb

[1] Найвідоміші жінки давньої та сучасної України

[2] РОГОВЦЕВА Ада Николаевна. 2010-09-19. [dostęp 2016-07-16].

[3] Указ Президента України від 23 грудня 2016 року № 575/2016 «Про склад Комітету з Національної премії України імені Тараса Шевченка»

[1]

[2]

[3]