Adagio for Strings
Adagio for Strings – utwór Samuela Barbera, napisany na orkiestrę smyczkową, oparty na drugiej, wolnej części Kwartetu smyczkowego h-moll, op. 11 (String Quartet in B minor, Op. 11) tego samego kompozytora i zaaranżowany na większy zespół[1][2]. Uważany za najbardziej popularny utwór Barbera[1][2].
| Wykonawca utworu z albumu String Quartet in B minor, Op. 11 | |
| Samuel Barber | |
| Wydany | |
|---|---|
| Gatunek | |
| Twórca |
Samuel Barber |
Adagio for Strings zostało ukończone w 1936 roku w Rzymie[1][2]. Utwór został wykonany po raz pierwszy 5 listopada 1938 roku przez NBC Symphony Orchestra, w audycji radiowej radia Studio 8H w Rockefeller Center w Nowym Jorku z udziałem zaproszonej publiczności[3]. Dyrygentem był Arturo Toscanini[1].
Utwór został w ankiecie BBC wybrany najsmutniejszym utworem w historii[2]. Adagio było wykonywane m.in. podczas ceremonii pogrzebowych Franklina D. Roosevelta, Johna F. Kennedy’ego, Alberta Einsteina[2] i po wydarzeniach 11 września 2001[1]. Utwór był również grany 9 stycznia 2015 roku przez około 150 muzyków na Trafalgar Square po zamachu terrorystycznym na redakcję Charlie Hebdo[4].
Adagio trwa około 10 minut[2]. Tempo utworu jest wolne (adagio), a elegijne tematy przeplatają się ze sobą ze zmienną dynamiką[2]. Utwór kończy się w sposób otwarty i nie powraca do toniki[2].
Adagio Barbera jest często wykorzystywane przez innych muzyków: jedną z popularnych wersji jest wykonanie Tiësto („Adagio for Strings”). Stanowiło też część ścieżki dźwiękowej filmów, np. Plutonu i Człowieka słonia[1]; można go też usłyszeć na ścieżce dźwiękowej gry komputerowej Homeworld[5]. Również sam kompozytor na podstawie Adagio napisał w 1976 kompozycję chóralną na osiem głosów do tekstu Agnus Dei[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Diane M. Ricks: Samuel Barber. W: Alfred W. Cramer: Musician & Composers of the 20th Century. Salem Press, 2009, s. 68. ISBN 978-1-58765-512-8. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Das traurigste Musikstück der Welt. 30 maja 2012. [dostęp 2015-02-07]. (niem.).
- ↑ Tick i Beaudoin 2008 ↓.
- ↑ Christina Kenny: Adagio for Charlie Hebdo. sinfinimusic.com, 9 stycznia 2015. (ang.).
- ↑ Paul Ruskay – Homeworld – Original Soundtrack. Discogs. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Judith Tick, Paul Beaudoin: Music in the USA. A documentary companion. Oxford University Press, 2008.