Adam Katra
Adam Jan Katra (ur. 19 listopada 1894 w Bochni, zm. 4 marca 1958[1]) – porucznik intendent Wojska Polskiego.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
.png){kind=small}
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w 19 listopada 1894 w Bochni, w rodzinie Stanisława[2].
8 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do 2 pułku piechoty. W drugiej połowie listopada 1915 znajdował się II baonie uzupełniającym. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został przeniesiony do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) został internowany w Szeklence. W styczniu 1919 znajdował się w szeregach 9. kompanii 4 pułku piechoty Legionów w Krakowie[2].
W 1923 był urzędnikiem wojskowym w XI randze[3]. W następnym roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920 w korpusie oficerów administracji (dział gospodarczy). Pełnił wówczas służbę w komisji gospodarczej 4 dywizjonu artylerii konnej w Suwałkach, a jego oddziałem macierzystym był Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr 3[4].
W latach 1928–1935 pełnił służbę w 9 dywizjonie artylerii konnej w Baranowiczach na stanowisku płatnika[5][6]. W międzyczasie (15 sierpnia 1933) został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów[7]. W marcu 1935 został przeniesiony do 26 pułku ułanów wielkopolskich w Baranowiczach na stanowisko płatnika[8]. W marcu 1939, w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920, zajmował 1. lokatę w korpusie oficerów intendentów, grupa intendentów[9]. Nadal pełnił służbę w 26 puł w Baranowiczach na stanowisku oficera gospodarczego[10].
W czasie wojny obronnej 1939 dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w Oflagu II B Arnswalde, od 1942 w Oflagu II D Gross-Born[11].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)[12][13]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1938)[15]
Przypisy edytuj
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Lokalizator grobów: Cmentarz Rakowiecki
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1559.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1169, 1207.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 423, 446, 803.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 721.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 182.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 33.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 346.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 708.
- ↑ Informacja w bazie straty.pl. [dostęp 2020-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932 roku, s. 199.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 365 „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 54.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-06-17].