Wikipedia

Adam Kownacki

polski pięściarz

Adam Kownacki (ur. 27 marca 1989 w Łomży) – polski pięściarz wagi ciężkiej, zdobywca IBF International w 2019 r.

Adam Kownacki
Pseudonim

Babyface

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1989
Łomża

Obywatelstwo

Polska,
Stany Zjednoczone

Wzrost

191 cm

Styl walki

boks

Debiut

2009

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

25

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

15

Przez decyzje

5

Porażki

5

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 3 marca 2024.
Strona internetowa

Życiorys edytuj

W pierwszych latach życia mieszkał w Konarzycach[1]. Mając 7 lat wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkali w polskiej dzielnicy Greenpoint na Brooklynie. Podjął studia w college’u La Guardia. Przyjął także amerykańskie obywatelstwo[2][3][4].

Kariera bokserska edytuj

Kariera amatorska i wczesna zawodowa kariera edytuj

W boksie amatorskim dwukrotnie zwyciężył turniej Golden Gloves w Nowym Jorku[5].

Na zawodowym ringu zadebiutował 30 października 2009 w Yonkers w stanie Nowy Jork, wygrywając przez techniczny nokaut w 1. rundzie z Amerykaninem Carossee Auponte w czterorundowej walce.

2 kwietnia 2010 w Brooklynie Kownacki wygrał przez techniczny nokaut z Tyyabe Beale’em w 2. rundzie, a 22 maja 2010 w Tunica w stanie Mississippi z Yohanem Banksem przez nokaut w 4. rundzie.

16 sierpnia 2010 w Newarku w stanie New Jersey Kownacki znokautował Amerykanina Damona Clementa w 2. rundzie[6].

2 sierpnia 2014 w Atlantic City wygrał przez techniczny nokaut w 5. rundzie w sześciorundowej walce z Charlesem Ellisem.

1 listopada 2014 w Chicago pokonał przed czasem Amerykanina Jamala Woodsa, przez techniczny nokaut w 4. rundzie w ośmiorundowym pojedynku.

2015-2019 i zdobycie pas IBF International edytuj

25 kwietnia 2015 w Chester znokautował w 1. rundzie Amerykanina Randy’ego Eastona[7].

29 maja 2015 na Brooklynie w swojej dziesiątej walce na zawodowym ringu pokonał jednogłośnie na punkty 80:72, 79:73 i 79:73 Ekwadorczyka Ytalo Pereę (6-2-1, 4 KO)[8].

1 sierpnia 2015 w Brooklynie znokautował w 2. rundzie Amerykanina Maurenzo Smitha (12-10-3, 9 KO)[9].

16 sierpnia 2015 w Barclays Center w Nowym Jorku pokonał na punkty Danny’ego Kelly’ego[10].

W kolejnej walce, którą stoczył 25 czerwca 2016 w nowojorskim Brooklynie zmierzył się z Jesse Barbozą[11], zwyciężając przez techniczny nokaut w 3. rundzie[12].

Na gali Jack - DeGale 14 stycznia 2017 stoczył walkę z Amerykaninem, Joshuą Tufte[13]. Zwyciężył przez TKO w 2. rundzie, dopisując 15. zwycięstwo w zawodowej karierze[14].

14 lipca 2017 w Nassau Coliseum w Nowym Jorku pokonał przez techniczny nokaut w 4. rundzie Artura Szpilkę[15].

20 stycznia 2018 w Barclays Center na Brooklynie pokonał przez techniczny nokaut w 6. rundzie Gruzina Iago Kiladze[16].

8 września 2018 w tym samym miejscu pokonał jednogłośnie na punkty 96:94, 96:94 i 96:94 byłego mistrza świata organizacji IBF Charlesa Martina[17]. 26 stycznia 2019 ponownie Barclays Center na Brooklynie pokonał przez techniczny nokaut w 2. rundzie Amerykanina, Geralda Washingtona[18].

3 sierpnia 2019 w Barclays Center na Brooklynie pokonał jednogłośnie na punkty (118:110 i 117:111, 117:111) Chrisa Arreolę (38-6-1, 33 KO) i zdobył wakujący, interkontynentalny pas IBF wagi ciężkiej. Serwis CompuBox poinformował, że obaj zawodnicy pobili dwa rekordy wagi ciężkiej: wyprowadzili najwięcej ciosów w historii walk wagi ciężkiej 2172 i trafień 667[19].

Seria porażek od 2020 edytuj

7 marca 2020 w Barclays Centre na Brooklynie nieoczekiwanie przegrał przez TKO w 4 rundzie z Finem Robertem Heleniusem (30-3, 19 KO)[20]. Rewanż Kownackiego z Heleniusem odbył się 9 października 2021 roku[21]. Starcie ponownie zwyciężył przez TKO reprezentant Finlandii, tym razem w późniejszej, szóstej rundzie[22].

30 lipca 2022 w nowojorskim Barclays Center stoczył walkę z Alim Erenem Demirezenem[23]. Doznał trzeciej porażki z rzędu przegrywając jednogłośnie (96-94, 97-93, 97-93)[24].

Walka o pas mistrza Polski edytuj

Podczas gali Rocky Boxing Night, która odbyła się 2 marca 2024 w Koszalinie zawalczył z Kacprem Meyną o pas mistrza Polski wagi ciężkiej[25]. Przegrał przez techniczny nokaut po zaledwie 45 sekundach pierwszej rundy, kiedy to został zasypany gradem ciosów przez rywala[26].

Lista walk zawodowych w boksie edytuj

Wynik Rekord Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda, czas Data Miejsce Uwagi
Przegrana 20-5   Kacper Meyna (11-1, 7 KO) TKO 1 (10), 0:45 2 marca 2024   Hala Widowiskowo-Sportowa, Koszalin Pojedynek o pas mistrza Polski w wadze ciężkiej, Main Event
Przegrana 20-4   Joe Cusumano (21-4, 19 KO) TKO 8 (10), 2:00 24 czerwca 2023   The Theater at Madison Square Garden, Nowy Jork
Przegrana 20-3   Ali Eren Demirezen (16-1, 12 KO) UD 10 30 lipca 2022   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Przegrana 20-2   Robert Helenius (30-3, 18 KO) TKO 6 (12), 2:38 9 października 2021   T-Mobile Arena, Las Vegas
Przegrana 20-1   Robert Helenius (29-3, 18 KO) TKO 4 (12), 1:08 7 marca 2020   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 20-0   Chris Arreola (38-5-1, 33 KO) UD 12 3 sierpnia 2019   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork Zdobył pas IBF International
Zwycięstwo 19-0   Gerald Washington (19-2-1, 12 KO) TKO 2 (10), 1:09 26 stycznia 2019   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 18-0   Charles Martin (25-1-1, 23 KO) UD 10 8 września 2018   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 17-0   Iago Kiladze (26-1, 18 KO} TKO 6 (10), 1:57 20 stycznia 2018   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 16-0   Artur Szpilka (20-2, 15 KO) TKO 4 (10), 1:37 15 lipca 2017   Nassau Veterans Memorial Coliseum, Uniondale, Nowy Jork
Zwycięstwo 15-0   Joshua Tufte (19-1, 9 KO) TKO 2 (8), 2:40 14 stycznia 2017   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 14-0   Jesse Barboza (11-1-1, 7 KO) TKO 3 (6), 0:56 25 czerwca 2016   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 13-0   Danny Kelly (9-1-1, 8 KO) UD 8 16 stycznia 2016   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 12-0   Rodney Hernandez (8-2-1, 1 KO) UD 8 10 października 2015   Lowell Memorial Auditorium, Lowell, Massachusetts
Zwycięstwo 11-0   Maurenzo Smith (12-10-3, 9 KO) KO 2 (8), 2:26 1 sierpnia 2015   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 10-0   Ytalo Perea (6-2-1, 4 KO) UD 8 29 maja 2015   Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 9-0   Randy Easton (3-7-1, 3 KO) KO 1 (6), 0:40 25 kwietnia 2015   Harrah's Philadelphia, Chester, Pensylwania
Zwycięstwo 8-0   Jamal Woods (6-14-3, 6 KO) TKO 4 (8), 1:36 1 listopada 2014   UIC Pavilion, Chicago, Illinois
Zwycięstwo 7-0   Charles Ellis (9-1-1, 8 KO) TKO 5 (6), 0:15 2 sierpnia 2014   Revel Resort, Atlantic City, New Jersey
Zwycięstwo 6-0   Excell Holmes (2-2-1, 1 KO) TKO 2 (4), 0:41 29 marca 2014   The Ballroom, Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey
Zwycięstwo 5-0   Calbert Lewis (0-2, 0 KO) TKO 2 (4), 1:43 20 kwietnia 2013   The Theater at Madison Square Garden, Nowy Jork
Zwycięstwo 4-0   Damon Clement (0-2, 0 KO) KO 2 (4), 0:42 16 sierpnia 2010   Prudential Center, Newark, New Jersey
Zwycięstwo 3-0   Yohan Banks (3-3-3, 1 KO) KO 4 (4), 1:11 22 maja 2010   Fitzgerald’s Casino & Hotel, Tunica, Mississippi
Zwycięstwo 2-0   Tyyab Beale (2-2, 1 KO) TKO 2 (4), 0:53 2 kwietnia 2010   Masonic Temple, Brooklyn, Nowy Jork
Zwycięstwo 1-0   Carossee Auponte (0-2, 0 KO) TKO 1 (4), 0:22 30 października 2009   PAL Gym, Yonkers, Nowy Jork Debiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja

Przypisy edytuj

  1. ↑ Wiara i koszulka NSYNC. Rodzinny Adam Kownacki [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 26 marca 2019 [dostęp 2021-10-10] (pol.).
  2. ↑ Hubert Kęska, Mieszka w Stanach, ale nie wyrzekł się Polski. To on ma znokautować Szpilkę [online], weszlo.com, 14 lipca 2017 [dostęp 2018-01-13] (pol.).
  3. ↑ Krzysztof Smajek, Kownacki: Nie chcę być znany tylko z tego, że pokonałem Szpilkę [online], pogongu.wordpress.com, 26 listopada 2017 [dostęp 2018-01-13] (pol.).
  4. ↑ Adam Kownacki [online], boxrec.com [dostęp 2017-11-06] (ang.).
  5. ↑ Adam Kownacki – ten dzieciak będzie mistrzem boksu [online], gwizdek24.se.pl, 11 maja 2010 [dostęp 2020-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-02] (pol.).
  6. ↑ ADAM KOWNACKI vs DAMON CLEMENT [online], Bokser.org [dostęp 2024-03-05].
  7. ↑ Błyskawiczne zwycięstwo Kownacki [online], Bokser.org, 25 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-26] (pol.).
  8. ↑ Adam Kownacki po raz pierwszy na pełnym dystansie [online], bokser.org, 30 maja 2015 [dostęp 2015-05-30] (pol.).
  9. ↑ Adam Kownacki znów przed czasem [online], Bokser.org, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-02] (pol.).
  10. ↑ Redakcja, Kownacki pokonał na punkty Danny'ego Kelly'ego [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce, 17 stycznia 2016 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  11. ↑ Dzisiaj Adam Kownacki vs. Jesse Barboza w Nowym Jorku [online], poland.us [dostęp 2024-03-03].
  12. ↑ Redakcja, Kownacki wygrał z Barbozą w trzeciej rundzie [online], ringpolska.pl - boks, MMA, sporty walki, największy portal bokserski w Polsce, 26 czerwca 2016 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  13. ↑ Adam Kownacki - Joshua Tufte 14 stycznia w Barclays Center - boks, forum, zobacz [online], boxing.pl [dostęp 2024-03-03].
  14. ↑ Adam Kownacki pokonał Joshuę Tufte'ego na gali w Nowym Jorku [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  15. ↑ Sensacja w Nowym Jorku. Kownacki znokautował Szpilkę! [online], sport.tvp.pl, 16 lipca 2017 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  16. ↑ Boks. Adam Kownacki znokautował Iago Kiładze [online], Sport.pl, 21 stycznia 2018 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  17. ↑ Niesamowita wojna w Nowym Jorku! Adam Kownacki pokonał Charlesa Martina! [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  18. ↑ KOSTYRA: KOWNACKI JEST NIESAMOWITY! [online], Bokser.org, 26 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-26] (pol.).
  19. ↑ Kownacki wypunktował Arreolę! [online], Bokser.org, 4 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-04] (pol.).
  20. ↑ SZOK NA BROOKLYNIE: KOWNACKI PADŁ I PRZEGRAŁ W BOJU Z HELENIUSEM [online], bokser.org [dostęp 2020-03-08].
  21. ↑ Rewanż pod specjalnym nadzorem. Kownacki w salonie ostatniej szansy [online], sport.tvp.pl, 7 października 2021 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  22. ↑ Adam Kownacki znów przegrał z Robertem Heleniusem. Sędzia przerwał walkę - Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-10-10] (pol.).
  23. ↑ Adam Kownacki wraca do ringu! Czeka go trudny pojedynek [online], sport.tvp.pl, 8 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
  24. ↑ Ringowa wojna Kownackiego z Demirezenem. Zadecydowali sędziowie [online], sportowefakty.wp.pl, 31 lipca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
  25. ↑ Kacper Meyna zmierzy się z Adamem Kownackim. Będzie głośna walka z udziałem pięściarza z naszego regionu [online], WeekendFM.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  26. ↑ Adam Kownacki ZDEMOLOWANY w pierwszej minucie! Błyskawicznie zwycięstwo Meyny. Sędzia natychmiast przerwał starcie [online], sport.se.pl [dostęp 2024-03-03] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Kownacki&oldid=73063154”