Adam Rosadziński
Adam Rosadziński (ur. 12 grudnia 1900 w Buku, zm. 31 stycznia 1923) – żołnierz armii niemieckiej, armii wielkopolskiej i Wojska Polskiego. Uczestnik powstania wielkopolskiego i wojny polsko–bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
starszy szeregowy | |
Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 1923 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się 12 grudnia 1900 roku w Buku[1]. Absolwent szkoły powszechnej. Pracował jako kolejarz w Poznaniu. W 1918 wcielony do armii niemieckiej. Brał udział w powstaniu wielkopolskim w II batalionie garnizonowym Poznań. Następnie jako żołnierz 7 pułk strzelców Wielkopolskich w odrodzonym Wojsku Polskim z którym walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej.
Szczególnie odznaczył się w walce 12 i 21 sierpnia 1920 pod Wolą Karczewską i na szosie Zambrów – Białystok, gdzie "jako ochotnik zdobył karabin maszynowy i przyczynił się do zdobycia 12 km i 4 armat"[1]. Za tę postawę odznaczony Orderem Virtuti Militari[2]. Zmarł w wyniku choroby płuc której nabawił się na froncie 31 stycznia 1923[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 125.
- ↑ a b Rupniewski 1929 ↓, s. 24.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Włodzimierz Rupniewski: Zarys historii wojennej 61-go pułku Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.