Adkrustacja
Adkrustacja, apozycja (powlekanie) – odkładanie związków na powierzchni (wewnętrznej lub zewnętrznej) ściany komórkowej pierwotnej u roślin. Substancje powlekające to głównie kutyna, woski, suberyna (związki o charakterze tłuszczowym), a także kaloza i śluzy. Adkrustacja jest ochroną przed nadmiernym przepuszczaniem wody przez ścianę. Niekiedy rozrastająca się wtórna ściana komórkowa jest tak gruba, że zajmuje prawie całą objętość komórki, na przykład we włóknach sklerenchymatycznych. Natomiast w komórkach merystematycznych i miękiszowych ściana komórkowa jest cienka i cały czas zachowuje pierwotny charakter[1].
Jeżeli adkrustacja kutyną dotyczy zewnętrznych ścian komórek stanowiących zewnętrzną warstwę rośliny wówczas proces taki nazywany jest kutykularyzacją. Wewnętrzna powierzchnia ściany komórkowej adkrustowana jest suberyną w trakcie procesu suberynizacji (korkowacenia)[1].
Powierzchnia ścian ziaren pyłku oraz zarodników mszaków, paprotników, glonów i grzybów pokryta jest mieszaniną związków chemicznych określaną jako sporopolenina[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zygmunt Hejnowicz: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 25, 917. ISBN 83-01-13825-4.
- ↑ Andrzej Tretyn: Podstawy strukturalno-funkcjonalne komórki roślinnej W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 22-88. ISBN 83-01-13753-3.