Adolf Dobranicki

łódzki fabrykant

Adolf Dobranicki, także Abram Manasze Dobranicki (ur. 2 września 1848 w Łodzi[1], zm. 30 sierpnia 1918[2]) – łódzki fabrykant.

Adolf Dobranicki
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Abram Manasze Dobranicki

Data i miejsce urodzenia

2 września 1848
Łódź

Data śmierci

30 sierpnia 1918

Zawód, zajęcie

fabrykant, przedsiębiorca

Dzieci

Paweł Dobranicki

Życiorys edytuj

Rodzina Dobranickich wywodziła się z Parzęczewa[2]. Adolf Dobranicki urodził się w Łodzi w 1848 w żydowskiej rodzinie fabrykanckiej. Jego ojcem był bankier i fabrykant – Jakub Dobranicki, który w 1859 zakupił z Hermanem Konstadtem nieruchomości przy ul. Nowomiejskiej rozbudowując posesję i tworząc fabrykę. Do rodziny należała również posesja przy ul. Północnej 6. Adolf Dobranicki prowadził w latach 1870–1872 własny sklep, a od 1875, wraz z ojcem, własną fabrykę na tej samej posesji, zatrudniając 60 robotników produkujących chustki. W latach 1878–1891 przedsiębiorstwo było systematycznie rozbudowywane[3], w 1879 w firmie Adolfa Dobranickiego pracowały 152 osoby[2]. Po śmierci Jakuba w 1890 jego majątek odziedziczyło 4 dzieci: Adolf, Paweł, Bernard Dobraniccy i Dorota Landau. Fabryka Dobranickiego w 1893 spłonęła w pożarze, niemniej została odbudowana – prawdopodobnie zakończył działalność około 1898. Adolf Dobranicki do śmierci zajmował się działalnością bankową, prowadzoną równolegle z przedsiębiorstwem[3].

Adolf Dobranicki miał syna Pawła (Pinkusa) Dobranickiego – kupca i przedsiębiorcę[3].

Pozostała działalność edytuj

Adolf Dobranicki był członkiem Towarzystwa Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych[4], wieloletnim członkiem dozoru bóźniczego, gdzie skupiał się m.in. na budowie szkół żydowskich, w latach 1914–1914 był także prezesem zarządu łódzkiej gminy żydowskiej (dawn. dozoru bóźniczego). Był jednym z członków założycieli[5] i dyrektorem Towarzystwa Kredytowego Miejskiego[6] i wiceprezesem Trzeciego Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. W 1917 został wybrany radnym Rady Miejskiej w Łodzi z listy Centralnego Żydowskiego Komitetu Wyborczego[2]. Ponadto rodzina Dobranickich wspierała Łódzkie Żydowskie Towarzystwo Dobroczynne[5]. Był także członkiem Komisji Szacunkowej Miejskiej, powstałej w sierpniu 1916, zajmującej się rejestracją strat wojennych wynikłych ze zniszczeń I wojny światowej[7].

Przypisy edytuj

  1. Monik@, baedeker łódzki: Północna 6… i nieistniejąca już fabryka Adolfa Dobranickiego [online], baedeker łódzki, 11 marca 2015 [dostęp 2022-01-08].
  2. a b c d Antoni Goerne i inni, Informator m. Łodzi: z kalendarzem na rok 1919, t. 1, Łódź: Łódź: magistrat, luty 1919 [dostęp 2022-01-08].
  3. a b c Jacek Kusiński, Księga fabryk Łodzi, Wydawnictwo Jacek Kusiński, [cop. 2009], ISBN 978-83-927666-7-4, OCLC 750943056.
  4. Rocznik Towarzystwa Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych za rok 1881, bc.wbp.lodz.pl, Warszawa 1882 [dostęp 2022-01-08].
  5. a b Wiesław Puś, Żydzi w Łodzi w latach zaborów 1793-1914, Wyd. Uniw. Łódzkiego, 2003, ISBN 83-7171-411-4, OCLC 838929145 [dostęp 2022-01-08].
  6. Wydawnictwo J. Ruszkowskiego (Łódź), Informator Handlowo-Przemysłowy m. Łodzi. Na rok 1913, 1912 [dostęp 2022-01-08] (pol.).
  7. Aneta Stawiszyńska, Łódź. W latach I wojny światowej, Oświęcim: Wydawnictwo „Napoleon V”, 2016, s. 461, ISBN 978-83-65495-27-3, OCLC 953981480 [dostęp 2022-01-08].